Afl. 102 Bewegen en afvallen

Om af te vallen is bewegen niet noodzakelijk. Maar het kan wel op meerdere manieren een positieve bijdrage leveren aan het creëren van een geweldige relatie met eten. Daarom pak ik in deze les het hoofdstuk bewegen voor je uit.

Ik weet uit eigen ervaring hoe bewegen een negatieve bijsmaak krijgt als je het gebruikt om het vet op je lichaam de oorlog te verklaren. Dit negatieve motief leidt tot negatieve ervaringen en dat is zonde. Bewegen is een prachtig geschenk dat je aan jezelf geeft en een bron van inspiratie. Als het dat nu nog niet voor je is, creëert deze aflevering de opening.

Tot slot vertel ik je welke vorm van bewegen ikzelf recent heb ontdekt en waarom ik hier zo enthousiast over ben.

---

Wat je ontdekt:

• De voordelen van bewegen die niet over afvallen gaan
• Welke vorm van bewegen bij je past.
• Hoe bewegen bijdraagt aan het creëren van een geweldige relatie met eten.

---

 

Transcript Afl. 102

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 102. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten, maar naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen. 

Hallo, hoe is het met jou? Hoe gaat het? Ik hoop heel erg goed en ik hoop dat je goed voor je gedachten zorgt. En in deze les ga ik het onderwerp bewegen voor je uitpakken. Dat hoofdstuk bewegen. Ik kreeg laatste vraag van iemand: zit sporten in jouw programma? Moet ik verplicht bewegen als ik Etenslessen volg? Want dat kan ik namelijk niet. Ik heb een handicap en mijn antwoord was nee. 

Om jouw fijne relatie met eten te kunnen creëren en zo slank te worden als je wilt, is bewegen niet noodzakelijk. Dus dat gezegd hebbende is bewegen wel van een enorme meerwaarde in je leven. En dat ga ik in deze Etensles voor je uiteenzetten en voor je uitpakken, zodat je hiernaar kan kijken en je voordeel mee kan doen. 

Een andere aanleiding om deze les voor te maken is dat ik een nieuwe vorm van bewegen heb ontdekt die ik waanzinnig leuk vind en met je wil delen en waar een aantal principes in zitten die van waarde voor je zijn. Dus die wil ik hier voor je bespreken en duidelijk maken.

De nieuwe sport die ik heb ontdekt heet Rocycle en het combineert fietsen en dansen. En ik vind het zo leuk. Er zit hier in Amsterdam meerdere studio’s waar je naartoe kan. Er zijn ook clubs, dus nachtclubs waarin gefietst wordt. Ik ben daar nog niet geweest. Ik ben alleen nog naar de studio geweest bij mij in de buurt, maar Rocycle komt erop neer dat je op de fiets, op een spinningfiets, fietst op muziek en voor mij voelt dat een beetje als dansen op de fiets. Ik hou heel erg van dansen. Ik vind dans een verrukkelijke uitlaatklep voor stress. Ik vind het heerlijk om energie mee op te kunnen wekken als ik mezelf wil oppeppen en ik word er gewoon eigenlijk altijd heel erg blij van. Ik vind dansen heerlijk. Ik doe het elke dag in mijn eigen huis. Fietsen vind ik ook een heerlijk gevoel.

Ik ben van nature een trage eter. Ik ben in gezelschap altijd als laatste klaar. Hier thuis zit iedereen altijd op mij te wachten, maar met fietsen ben ik meestal de koploper. Mijn natuurlijke tempo ligt met fietsen erg hoog. En als ik met Bob, mijn man of met mijn kinderen ergens naartoe gaat, dan is er meestal een moment waarop ze zeggen: mam, hebben we haast of zo? Waarom fietsen we zo hard en denk: oh ja, wacht even. Ik vergeet even dat het natuurlijke tempo waarop de meeste mensen fietsen wat lager ligt. Ik vind dat kracht zetten op de pedalen een heel lekker gevoel in mijn lijf, dus ik fiets vaak van nature erg hard.

Bij Rocycle combineer je beiden. Hard fietsen en bewegen op muziek en daarom is dit voor mij zo’n heerlijke combinatie. Maar bij Rocycle hebben ze ook een aantal principes over bewegen heel erg goed begrepen die ik voor jou van grote waarde vind, dus die ga ik dadelijk voor je bespreken.

Bewegen. Het is niet noodzakelijk om af te kunnen vallen, maar er zitten een drietal voordelen aan die ik voor je wil bespreken. In de eerste plaats als je regelmatig beweegt en je inspant, word je basale metabolisme hoger omdat je meer spiermassa hebt en je basale metabolisme is de hoeveelheid energie die je nodig hebt om je longen te kunnen laten werken, om te ademen, om je hart te laten pompen, om je spijsvertering te stimuleren en voor groei en herstel van je weefsels en dus ook van je spierweefsels. Dus met andere woorden de energie die je nodig hebt om in leven te zijn, die wordt hoger naarmate je meer conditie en kracht hebt.

Maar dat is niet de belangrijkste reden waarom ik een grote meerwaarde zie in bewegen. Er zijn twee andere redenen die ik veel belangrijker vind.

In de eerste plaats als je beweegt en je inspant, gaat er meer zuurstof door jouw wezen heen. Je bent een organisme, jouw organisme krijgt meer zuurstof en dat betekent dat er meer leven in gepompt wordt. Er gaat meer zuurstof naar al je organen en die kunnen daardoor beter functioneren. Ze krijgen meer leven en hoe meer leven er in jou zit, hoe meer levenslust je ook tot je beschikking hebt. Als je leeft in een donkere kamer, heb je niet door dat je iets mist totdat de gordijnen opengaan en er ineens een zee van licht de kamer binnenstroomt. Oh, zo kan het er ook uitzien. En zo is het ook eigenlijk met je conditie. Als je weinig conditie hebt en veel hangt op de bank en achter je computer zit en je je weinig of niet inspant, heb je niet zo door wat je mist. De confrontatie met je gebrek aan conditie is er niet. Die merk je pas als je een trap oploopt of ineens op een drafje probeert om een tram te halen of een trein te halen. Dan voel je dat je snel buiten adem bent en dat je weinig conditie hebt. Het gaat dus aan je voorbij. Maar als je je conditie opbouwt en verhoogt en jouw wezen, je organisme ineens meer levensenergie heeft, vergroot je als het ware jouw hele waarneming en beleving van het in leven zijn zelf. Je bruist meer. Je staat meer aan en daarmee wordt jouw hele ervaring van in leven zijn groter, intenser en verhoog je jouw kwaliteit van leven.

Maar dat heb je pas door als je die energie aan jezelf geeft. Als je zorgt dat er dus meer zuurstof naar al je organen kan gaan. Waarbij ik wil benadrukken dat je brein het orgaan in je lichaam is, wat de meeste energie verbrandt. En je brein is dat apparaat waarmee je jouw gedachten denkt al jouw waarnemingen doet. Dus als jouw brein meer energie krijgt, meer zuurstof krijgt, meer ververst wordt en in een hoger tempo ververst wordt, verhoog je daarmee alle stofjes die daarvoor je worden aangemaakt. De kwaliteit van de stofjes die worden aangemaakt. Je wordt dus stressbestendig. Je maakt meer stofjes aan die je blij maken. Optimistisch maken alles wat je creativiteit kan verhogen wordt aangezet.

Kortom, jouw blik op de wereld is van een hogere kwaliteit. Je krijgt meer voor elkaar met meer kwaliteit, je denkkracht wordt groter. Wat een geschenk. Dus vitaliteit in de breedste zin. Jouw blik op de wereld. De ervaring van je lichaam, je levenslust, de mate waarin je bruist. De kwaliteit van je gedachten, het wordt allemaal verhoogd. Je geeft jezelf meer licht en dat is een prachtig geschenk. Een hele hele belangrijke reden om te kiezen voor bewegen.

Een andere belangrijke reden is dat zorgen dat je beweegt om zelfleiderschap vraagt en de kwaliteit, de mate waarin je jezelf kan uitdagen tijdens dat bewegen ook om zelfleiderschap vraagt en om zelfliefde.

Zelfliefde en zelfleiderschap zijn twee vaardigheden die je ook nodig hebt voor het oplossen van je strijd met eten en het creëren van een fantastische relatie met eten waarmee bewegen zorgt voor een feedback loop en deze vaardigheden, dat zelfleiderschap en die zelfliefde weer bij je terugkomen en je helpen in het oplossen van je strijd met eten en het creëren van die fijne relatie met eten. Kortom, ze versterken elkaar. Ja, dus als je een strijd met eten ervaart weet ik dat bewegen je gaat helpen om die strijd op te kunnen lossen.

Dus drie belangrijke redenen om te bewegen, waarvan met name dat zelfleiderschap, die zelfliefde en het ervaren van vitaliteit, levenslust voor mij de twee belangrijkste zijn voor jou. En dat brengt ons bij de vraag hoe jouw relatie met bewegen er op dit moment uitziet. En wat is je geschiedenis met bewegen? Welke ideeën heb je ooit aan jezelf verkocht over bewegen? Misschien geloof je dat je er geen tijd voor hebt. Misschien geloof je dat je het niet leuk vindt. Dat je er niet goed in bent. Of misschien ben je zo streng voor jezelf dat je echt werkelijk alle plezier eruit haalt. Je moet voortdurend presteren en veel presteren en dat maakt dat je erg gebukt gaat onder slecht leiderschap. Dus kijk hiernaar. Stel jezelf er vragen over. Coach jezelf. Welke ideeën heb je aan jezelf verkocht over bewegen? En de belangrijkste vraag daarbij is halen die ideeën het beste in jou naar boven? Zijn ze van toegevoegde waarde in jouw relatie met bewegen? Wat levert het je op? En hoe voel je je erbij? Ga daarnaar kijken en maakt dat belangrijk. Maakt die vragen belangrijk voor jezelf. En als je dan ziet dat er nog veel voor je te winnen valt. Dan kun je gaan onderzoeken wat bij je past. En daar heb ik een paar verkennende vragen over bedacht voor je.

Is bewegen iets wat je liever binnen doet of buiten doet? Vind je het fijn om ongeacht het weer lekker binnen te kunnen bewegen? Of wil je juist in de natuur de regen op je gezicht voelen? De wind door je haren voelen waaien, de zon op je gezicht kunnen voelen. Wil je binnen of buiten zijn?

Is precisiewerk iets wat bij je zou kunnen passen? Jezelf bepaalde technieken leren eigen maken of hou je er juist meer van vrij spel? Jezelf verliezen in het bewegen zoals je dat doet bij een dansspel of bij dansen of bij een balspel? Ik heb vroeger als kind een paar jaar op ballet gezeten, ik had een vriendinnetje dat op ballet zat bij ons in het wijkcentrum. En dus wilde ik ook op ballet. Zo gaat het als kind. Je vriendinnetje zit erop, dus wil jij dat ook doen. En ik weet nog dat ik dat toen heel erg leuk vond omdat er live op de piano werd gespeeld.

En die licht klassieke muziek, die vond ik heel dromerig. Daar krijg ik allerlei fantasieën bij en dat vond ik leuk. En een aantal jaar geleden dacht ik: goh, zal ik dat weer eens gaan doen? Zal ik weer eens op klassiek ballet gaan en kijken of ik het leuk vind? En ik heb toen een aantal proeflessen genomen en ik kwam erachter dat ik het niet leuk vond…haha. Die klassieke muziek vond ik nog steeds prachtig. Er stond een enorme vleugel in de ruimte, in de studio en daar weer prachtig op gespeeld. De muziek was mooi, maar ik vond dat kijken naar mezelf onder de tl-bakken. En dan dat precisiewerk doen die concentratie om de bewegingen perfect uit te voeren. En daar een ontwikkeling in door te maken niet interessant. Ik concentreer me al de hele dag en kwam er heel snel achter dat ik me ‘s avonds opnieuw intens concentreren om iets te leren niet aantrekkelijk vond. Maar voor jou is dat misschien anders. En misschien vind jij dat juist een feest.

Een volgende vraag is: wil je met of zonder muziek bewegen? Wil je alleen bewegen en alleen in je eigen gezelschap zijn, in stilte of juist samen met anderen in communicatie? Als kind vond ik een balspel altijd ontzettend leuk. En ik genoot er met name van omdat je met een teamsport vaak zonder het uit te spreken met elkaar communiceert. Je creëert kansen met elkaar als team en als je de bal kan bemachtigen en je ziet ineens een gat in de verdediging van het andere team. En je krijgt samen met je teamgenoten hetzelfde idee en je rent met die bal en jouw teamgenoot voelt wat je aan het doen bent en heeft datzelfde spelinzicht. Dat tactische inzicht als jij op dat moment en ze maakt zich beschikbaar om die bal van je aan te nemen en je op die manier kon scoren. Dat is een waanzinnig gevoel van triomf wat je daar creëert met elkaar, dat je onuitgesproken hebt aangevoeld en hetzelfde tactische inzicht had om te kunnen scoren en aangevoeld wat er welke kans er voor je lag. Dat is iets wat je misschien nog steeds heel erg leuk kan vinden.

Ikzelf vind dat gevoel nog steeds fantastisch, maar ik communiceer al zoveel met mensen. Ik werk al zoveel met mensen samen dat ik dat in mijn weekend niet opnieuw wil doen. En dus vind ik het juist fijn om te soleren als ik beweeg en alleen voor mezelf te zorgen en geen rekening te houden met anderen als ik beweeg.

En de laatste vraag is: vind je het fijn om lang te bewegen en jezelf helemaal te verliezen in de tijd, lang weg te zijn, of vind je het idee dat het kort maar krachtig is prettig? Dus binnen of buiten. Precisiewerk of juist vrij bewegen, met of zonder muziek, alleen of juist samen, lang of kort. Dit zijn een aantal verkennende vragen die je kunnen helpen om je het bewegen, om je daarop heroriënteren en te kijken: hoe kan ik het interessant voor mezelf maken? Welke criteria zijn voor mij belangrijk? Wat vind ik waardevol? Wat heb ik nodig?

En dan een ander aspect is hoe begeleid je jezelf hierin? En daarin wil ik voor je benadrukken dat er twee belangrijke momenten zijn waarop je dat doet. Het ene moment is tijdens het bewegen zelf, hoe ga je dan met jezelf om? En het andere moment is het moment waarop je zorgt dat het gebeurt. Dat het in je agenda belandt, dat je het belangrijk maakt en dat je jezelf coacht om te zorgen dat je het doet. En beiden heb je nodig. Beide vragen om zelfleiderschap en zelfliefde. Zorgen dat je gaat, laat jou zien dat je jezelf zorg belangrijk maakt. Laat jou zien dat jij jezelf die vitaliteit wil geven, die ervaring wil geven van dat bruisen, die levenslust, dat je jezelf dat geschenk wil geven en dat je ongeacht alle andere verantwoordelijkheden in je leven, jij verantwoordelijkheid neemt voor dit cadeau. Dit belangrijk vindt.

Sporten is en bewegen is niet alleen iets wat je doet voor gezond oud worden, je kans om oud te kunnen worden, daar daarin te willen investeren. Je doet het dus ook voor je huidige kwaliteit van leven. En daar verantwoordelijkheid voor nemen en jezelf niet verwaarlozen is een keuze die je hier maakt, die om leiderschap vraagt. Jouw zelfleiderschap.

Als je er altijd erg tegenop ziet om te gaan, kan het zijn omdat je jezelf altijd overvraagd. Hoe je één ding doet is hoe je elk ding doet. En als er in jouw relatie met eten veel spanning zit, veel krampachtigheid en perfectionisme en zelfkritiek, dan kan je zien dat dat in je relatie met bewegen vaak ook zo is. Als er in je relatie met eten veel verwaarlozing zit, weinig zelfzorg, weinig investeren in die kwaliteit, in de kwaliteit van je relatie met eten, weinig liefde stopt in je maaltijden, dan kan je dat vaak ook terugzien in je relatie met bewegen. Die verwaarlozing zie je dan daar vaak ook. Je maakt het niet belangrijk of je maakt het jezelf als je het doet, niet echt naar de zin. Je stelt je zelf erg weinig vragen over, je maakt weinig contact met jezelf. Dus die twee uitersten: veel kritiek, perfectionisme en spanning of juist uit contact zijn en verwaarlozing, die zie je dan vaak terug in die relatie met bewegen. En hier zelfleiderschap op ontwikkelen en je zelfliefde op laten groeien is belangrijk en heel waardevol. Je gaat dat terugzien in je relatie met eten.

Dus zorgen dat het gebeurt. Dat het in je agenda belandt. Zorgen dat je net doet vraagt om zelfleiderschap.

En dan de begeleiding die je zelf geeft tijdens het bewegen en dan kom ik weer terug bij Rocycle, want ik ben ervan overtuigd dat zij zich daar hebben afgevraagd: hey, wat maakt nou dat onze klanten een hoge drempel ervaren om te komen? En wat hebben ze nodig om te blijven? Hoe zorgen we dat onze klanten blijven komen? Hoe kunnen we zorgen dat het leuk voor ze is dat het ze stimuleert en prikkelt? En zij hebben daar een aantal antwoorden op gevonden. Op die vragen die ik hier met je wil delen omdat ze je kunnen helpen. Eén van de dingen. Als je ooit je lichaam de oorlog hebt verklaard en misschien doe je dat nu nog steeds. Als je je lichaam lelijk vindt. Als je het vet op je lijf lelijk vindt, dan is één van de dingen die je pijn doen, zodra je in een sportschool staat, is dat kijken en vergelijken. Jezelf in de spiegel zien en jezelf afkeuren. Je lichaam met dat van een ander vergelijken. Het lichaam van een ander zoveel mooier vinden en dan met afkeuring naar dat van jezelf kijken. En het antwoord, de oplossing die ze daarvoor hebben bedacht bij Rocycle is: weet je wat wij doen? We doen het licht uit. We zetten iedereen in het donker en de instructeur die op zijn of haar fiets zit, op het podium, die heeft vier grote kaarsen om zich heen staan in mijn studio. En als de lichten uit zijn zie je de instructeur alleen maar in de schemering van dat zachte kaarslicht en je ziet jezelf in het halfduister. Met andere woorden er valt niks te kijken of te vergelijken.

Het mooie daarvan is, is dat het je helpt om jouw ervaring van bewegen van binnenuit te beleven. Je kijkt dus niet van buitenaf naar jezelf terwijl je beweegt om dan te checken hoe je buik eruitziet, of je benen of je billen. Of hoe rood je gezicht wordt. Ik word altijd een tomaat. Daar kijk je niet naar. Nee, je voelt van binnenuit dat pompen van je hart, dat pompen van je longen. En als je maar genoeg hitte produceert, kan je zelfs je hartje klop in je vingertoppen voelen. En dan voel je dat je leeft. Dan val je samen met het hier en nu. En daar is in mijn ogen bewegen voor bedoeld. Voor die ervaring van intimiteit met het feit dat je leeft. Het hebben van dat lichaam is een prachtige ervaring. En dat ondersteunen ze dus bij Rocycle door de lichten uit te doen. Dus je kan niet kijken en vergelijken en je komt diep in contact met de ervaring van het bewegen op zich.

In mijn studio hangt een lichtbak aan de muur waar met rode neonletters staat: all we have is now. Je hebt alleen het nu en ze hebben ook een grote slogan op de muur staan boven de spiegels en daarop staat: it’s the work that you do in the dark that puts you in the light. Het is het werk dat je in het donker doet, dat je in het licht zet. En daarmee refereren ze voor mij, dat is mijn interpretatie van die slogan, mijn interpretatie daarvan is: het werk dat je hier in deze drie kwartier in de les doet, in het donker, geeft jou die prachtige ervaring van vitaliteit en bruisen van het leven buiten deze lessen. Het is dat cadeau van levenskracht wat je jezelf hier geeft.

Wat ze ook doen is je helpen met je mindset. Bij yogales wordt er vaak door een docent ook wat aan je mindset gedaan. Vaak vragen ze bij yoga: set your intention for this practice. Wat is jouw intentie voor jezelf voor deze les? Bij Rocycle doen ze dit ook, maar gaan ze er nog een aantal stappen verder mee. Er zitten echt blokjes in waarbij ze gedachtenwerk met je doen. En bij Rocycle doen ze dat onder andere door vragen te stellen, maar ook door autosuggestie. Dus gewoon zinnetjes tegen je te zeggen waar je naar luistert en die je op je in laat werken.

De vraag die ik te horen krijgt daar is de allereerste les dat ik daar was: wat is je intentie voor deze les? En mijn intentie, mijn zelfleiderschap en mijn zelfliefde zijn inmiddels heel erg groot. En ik wist dat mijn intentie voor die eerste les was mezelf de ruimte geven om alleen maar een leerling te kunnen zijn van het wennen aan de ervaring. Ik had nog nooit eerder met mijn voeten vastgeklikt gezeten op fietspedalen en ik wilde mijn lichaam de ruimte geven om te wennen aan het gevoel daarvan. De coördinatie daarvan. Ik wilde mijn lichaam laten wennen aan de fiets en m’n brein de ruimte geven om alle prikkels in zich op te kunnen nemen. Al die nieuwe impulsen zich te oriënteren. En dus wilde ik die eerste les helemaal niet presteren. Ik was helemaal niet van plan om iedereen bij te kunnen benen of om de instructies op te kunnen volgen. Het was voor mij een les die alleen maar ging over verkennen, het verkennen van die fiets en het verkennen van die les.

Wat ik ook heel erg mooi vond en dat kom je bij Rocycle ook heel mooi tegen, je kan de weerstand op je fiets verhogen door aan een knop te draaien. En hoe vaker je aan die knop draait, hoe zwaardere trappen wordt. In de les zit altijd stukjes waarin je of aan het sprinten bent of fictief een berg beklimt en in een van de lessen die ik laatst volgde vond ik het mindset stukje supergoed in elkaar steken omdat de docent zei: luister, we gaan nu een fictieve klim doen en ik ga je vragen om de weerstand op je fiets steeds verder te verhogen. Maar let op. Wat ik daar doe is jouw suggesties geven. Ik ben niet de autoriteit. Jij bent de autoriteit. Jij bepaalt of je dat ook doet. Jij bent daar verantwoordelijk voor.

En wat ze daar deed vond ik heel mooi, is je dus bewust maken van je autonomie en dus ook van jouw verantwoordelijkheid om zelfleiderschap en zelfliefde te laten zien in die autonomie. En dat is iets wat ik continu stimuleer in Etenslessen. En dat doen ze dus bij Rocycle ook. Althans, dat deed deze instructeur. Dus zij ging me uitdagen om het steeds zwaarder te maken voor mezelf. Maar ik heb de verantwoordelijkheid om te bepalen in welke mate ik daarin meega. En wat je dan natuurlijk ziet is dat als je jezelf overvraagd, je geen goeie leider bent voor jezelf. Als je je lichaam pijn doet, te veel pijn doet en dat elke les opnieuw, haal je het plezier eruit en ga je niet zorgvuldig met jezelf om. Maar als je jezelf continu ondervraagt omdat je bang bent voor pijn, bang bent voor vermoeidheid, laat je ook geen goed zelfleiderschap zien, want dan kun je niet groeien.

En dus wil je jezelf helpen om je angst voor vermoeidheid te overwinnen en jezelf daarin stimuleren en goed begeleiden. En daar maakten ze ons van bewust in die les. Niet met zoveel woorden als ik het hier nu vertaal voor je in deze aflevering. Maar dat was wel de essentie van haar boodschap.

Neem verantwoordelijkheid voor jouw leiderschap, het leiderschap dat jij hebt. Ik wil niet de autoriteit zijn in jouw relatie met bewegen, zoals ik dat ook niet wil zijn in jouw relatie met eten.

Nou, en zo komen er daar in elke les een mindset suggesties voor waar ik heel enthousiast over ben en waarvan ik denk: he, als jouw relatie met bewegen nou in het slop zit. Of je bent toe aan iets nieuws, gaat dat Rocycle eens uitproberen als er bij je in de buurt zit.

Ik word hier niet voor betaald. Ze weten bij Rocycle niet dat ik het hier over heb, maar dit stuk vind ik dus heel interessant voor je. Niet kunnen kijken en vergelijken. Bewegen ervaren van binnenuit in plaats van buitenaf naar jezelf kijken en iets van je lichaam vinden. In het nu zijn en je zelfleiderschap en zelfliefde ontwikkelen binnen die vorm van bewegen.

Dit was wat ik voor je heb. Wat ik ook voor je heb is een fantastische workshop op 2 oktober. Als je mijn workshop over afvallen zonder dieet nog niet hebt gevolgd of toe bent aan een verdieping daarin. Als ik een tweede keer naar een film kijk, ontdek ik daar altijd weer nieuwe dingen in. Leer ik die film nog beter kennen en begrijpen. Zo is het ook met mijn workshop. Meld je dan aan voor zaterdag 2 oktober. Dan geef ik de workshop over afvallen zonder dieet. Ik ga een aantal mooie coachvragen stellen die je helpen om je bewust te worden van je huidige relatie met eten. En ik geef je een aantal inzichten die deze relatie tot ontwikkeling brengen, zodat je gaat begrijpen hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Dus kom erbij. Je kan mij alles vragen tijdens die workshop. Het wordt een fantastische middag. Je gaat er veel van leren en ontdekken hoe je creëert, waar je naar verlangt. Ik zie het je dan. Meld je aan via mijn website www.etenslessen.com en ik wens je prachtige dag. Tot volgende week. Bye!