Afl. 180 Last van dieetgedachten. De oplossing.

Als je voortdurend last hebt van dieetgedachten wil je daarvan af. Continu bijhouden wat je al gegeten hebt, nog gaat eten, niet had moeten eten en hoe je dit gaat compenseren is vermoeiend. Je bent dit ‘bijhouden’ na je dieet blijven doen. Het is een automatisme geworden. Hoe je daar ook weer vanaf komt (zonder aan te komen) bespreek ik in deze les.

Dieetgedachten zijn naast overeten en overgewicht, het grootste probleem in een strijd met eten. Ik geef je de oplossing.

---

Wat je ontdekt:

• Waarom je overeet als je dieetgedachten loslaat.
• Hoe je dit oplost en overeten kan voorkomen.
• De voordelen van het volgen van je hongerbalans.

---

 

Transcript Afl. 180

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 180. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Wat kan je doen als je last hebt van dieetregels in je hoofd en die daar gewoon niet uitkrijgt? Ze staan op de automatische piloot en je hoort ze commentaar leveren bij alle keuzes die je maakt met eten. Wat kan je daaraan doen? Laten we daarover hebben. Ik help je daar graag mee. Het is een heel belangrijk onderwerp, met name omdat naast dat gewicht wat je misschien wilt hebben, het afvallen wat je wil doen, je ook een fijne relatie met eten wilt hebben. En voor mij zijn die twee echt onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik vind slank zijn, afvallen, echt waardeloos, waardeloos, compleet waardeloos als het niet gepaard gaat met het creëren van een fijne relatie met eten. Die twee zijn voor mij echt onlosmakelijk met elkaar verbonden en mijn ervaring is indertijd geweest dat het volgen van allerlei diëten leiden tot een dieet brein waarbij het commentaar automatisch aanging zodra ik mij met eten bezighield. Ik hield automatisch bij wat ik al had gegeten, wat ik nog ging eten, wat ik niet had moeten eten, of ik ergens van aankwam of afviel. Wat gezond was, ongezond was en eten werd daardoor ingedeeld in goed en fout. Dat groeide in de loop der jaren zo. En als ik iets had gegeten wat fout was, dan was mijn dag ook verpest. En dat leidde vaak tot meer overeten. En het was een soort van hamsterwiel waar ik maar niet uit kon komen. En het is de allergrootste klacht van de deelnemers in mijn programma. Als ze bij mij binnenkomen en ik vraag aan ze wat wil je voor jezelf creëren? Wanneer is dit programma voor jou een succes? Dan hebben ze altijd twee doelen. Ze willen gewicht verliezen en een fijne relatie met eten. Omdat ze hebben gemerkt dat je beide nodig hebt om echt heel erg blij te zijn met wat je creëert. Als je slank bent, maar voortdurend last hebt van een doorgaand gesprek in je hoofd. Commentaar over je gewicht, commentaar over eten, dat bijhouden en checken hoeveel calorieën ergens in zitten, hoeveel punten iets heeft, of het gezond is. Ongezond is, dat je hier niet te veel van binnen mag krijgen en daar niet te weinig van binnen mag krijgen. En het gaat maar door in je hoofd. Dan is dat iets waar je vanaf wilt. Je wilt daarvan loskomen en de onrust die het veroorzaakt is hun allergrootste klacht. Naast het overgewicht is dat hun allergrootste klacht. Help me hiervan af. Ik wil rust in m’n hoofd. Ik wil rust in m’n hoofd.

En ik vertaal dat naar een fijne relatie met eten die kalm voelt, stabiel voelt, betrouwbaar. Iets waar je niet over piekert, waarvan je precies weet hoe je die vorm geeft, hoe je die onderhoudt op een manier die goed voelt. Zodat je een relatie met eten hebt waar je oud mee wil worden. Precies zoals je daar naar kijkt in een liefdesrelatie en de partner waar je voor de rest van je leven bij wil blijven, waar je oud mee wilt worden. Dat is de partner waarvan jij voelt ah ja. Dit. Dit klopt voor mij. Deze relatie ben ik niet aan het volhouden. Deze relatie voelt als een verrijking, een verrijking van mijn leven. En dat kan je creëren ook in je relatie met eten. En daar gaat mijn programma over, daar gaat Etenslessen over. Dus die grootste klacht is het voortdurend bezig zijn met eten in je hoofd en dat bijhouden wat je al gegeten hebt, nog gaat eten, niet had moeten eten. Hoe je dat gaat compenseren, wat gezond is, wat ongezond is en het gevoel hebben dat je dag is verpest als je dingen hebt gegeten die uit de lijst met verboden vruchten komt of fout eten. Ongezond eten.

En wat de mensen in mijn programma meestal hebben geprobeerd voordat ze bij mij komen. En wat ik zelf indertijd ook probeerde was om die rust in mijn hoofd te creëren door het gewoon helemaal los te laten. En als het waren de stekker eruit te trekken en te zeggen hey, dit is zo vermoeiend. Dit is zo zonde van mijn energie, dat continu bijhouden wat ik met eten aan het doen ben. Ik laat het gewoon helemaal los. Laat ik eens kijken wat er gebeurt als ik het gewoon helemaal loslaat. Ik wil dit gesprek met mezelf niet meer voeren. Ik wil niet meer denken aan die regels.

En wat ikzelf merkte en wat zij zelf hebben gemerkt is dat er daardoor een situatie ontstaat die je kan omschrijven als alles of niets. Als je probeert gewicht te verliezen en goed voor jezelf te zorgen, word je gek van al die regels in je hoofd die je er niet uitkrijgt. Maar als je t helemaal loslaat, kom je aan. Dan laat je elke impuls om te eten z’n gang gaan en overeet je en word je steeds zwaarder. Waarmee je lijkt te moeten kiezen tussen twee kwaden. Of je hebt last van obsessieve gedachten over eten en je gewicht en hoe het daar mee gaat. Maar je bent wel slank of je komt in ieder geval niet verder aan. Of je wordt steeds zwaarder. Rust in je hoofd, maar wel steeds zwaarder. En je kan merken dat dat niet stopt, Dat dat maar doorgaat. Wat ook niet is wat je wilt, waardoor je uiteindelijk de controle weer terug pakt. Als je merkt dat je niet meer in je broeken past, is dat niet fijn. Dat voelt niet goed. Dan wil je toch die controle weer terugpakken en zeg je Oké, dan committeer ik me maar weer. Dan pak ik het maar weer op, want blijkbaar kan ik dit niet loslaten. Ik kan het me niet veroorloven om dit los te laten.

En het belangrijkste punt wat ik daarover wil maken in deze les is dat wat je nodig hebt niet zozeer is het loslaten waarmee je elke impuls om te eten laat gaan, maar jezelf een alternatief geven voor die dieetregels. Een andere focus. Want wat je probeerde was alleen om een vacuüm te creëren, ergens gewoon mee te stoppen, gewoon te stoppen met dat bijhouden. En daarvan heb ik gemerkt dat dat iets is wat ons brein niet kan. Wat je brein van je nodig heeft als je ergens mee wilt stoppen, is een andere taak. Ik noem het vaak een ander klusje. Je geeft je brein een ander klusje. Dus als je wilt stoppen met obsederen over je gewicht, stoppen met bijhouden en tellen. En die dialogen hè, waar je zo knettergek van wordt. Als je wilt dat die stopt, dan zal je hem moeten vervangen en je brein iets anders te doen geven en je brein instructie te geven zoals je ook de GPS in je auto kan instellen, hey, hier wil ik naartoe. Het is niet genoeg om alleen maar te zeggen ik wil niet naar Engeland rijden, ik noem maar wat. Als Engeland die obsessieve gedachten zijn, dan stap je in de auto en het enige wat je zegt tegen jezelf is ik wil niet naar Engeland rijden en dat wil je dan eigenlijk in je GPS zetten en niet naar Engeland.

En dit voorbeeld, deze metafoor, deze vergelijking maakt duidelijk dat dat natuurlijk niet werkt. Die navigatie heeft instructie van je nodig. Waar wil je dan wel naartoe? Wat wil je dan wel? En precies zo werkt je brein in relatie tot eten. Jezelf vertellen. Ik wil niet meer obsederen over eten en mijn gewicht. Ik wil die regeltjes van mezelf niet meer horen is niet genoeg. Wat je nodig hebt is een instructie van wat je dan wel wilt. Dat wil je leren vormgeven. En dat betekent dat je een fijne relatie met eten wilt creëren. En zoals we daar in deze les specifiek over praten wilt onderzoeken, wat wordt dan mijn richtlijn? Als ik mezelf dus niet vertel dat ik volgens dit dieet moet eten. Wat is dan mijn houvast? Welke handvatten heb ik dan? Ik wil gewicht verliezen, want er is gewicht blijven zitten na t hebben van al mijn eetbuien. Er is gewicht blijven zitten na al het overeten wat ik heb gedaan en ik wil daarvan af. Ik voel dat als die broeken zo strak zitten, als ik zo zwaar ben, dat het niet klopt, dat het niet mijn natuurlijke gewicht is. En ik wil dat gewicht eraf hebben. Maar ik wil niet de zuurstof blazen naar de vlammen van dat dieetdenken. Dus wat is nou mijn alternatief? Wat kan ik dan doen? En dat is mijn belangrijkste punt voor deze les. Je hebt een alternatief nodig.

Oké, dus je gaat geen punten meer tellen. Geen menuplannen meer volgen. Je gaat jezelf niet meer vertellen wat je allemaal moet wegen en meten en wel en niet mag eten. Wat vertel je jezelf dan wel?

En wat ik daar voor aanreik in Etenslessen is het volgen van je Hongerbalans en je Hongerbalans is niets anders dan het samenwerken met je lichaam, de natuurlijke samenwerking aangaan met je lichaam zoals je die ook als klein kind had. Als klein kind dacht je niet na over eten. Eten kwam pas in je op het moment dat je voelde dat er een duidelijke hongerprikkel actief was. Als je maagje rammelde, als je maagje samen kneep. Je had honger, duidelijk honger. En vanaf dat moment bedacht je nu wil ik eten en je voelde ook heel goed aan waar je dan behoefte aan had. En jij maakte daarin niet zelf je keuzes. Je deed de boodschappen niet, maar je kon wel duidelijk voelen waar je behoefte aan had. Want als je meerdere opties kreeg aangereikt, dan wist je precies wat je wilde pakken. En die samenwerking met je lichaam, voelen dat je honger hebt, weten waar je dan behoefte aan hebt, waar je voorkeur naar uitgaat en stoppen met eten als je verzadigd bent. Want dat deed je als klein kind ook. Dan verloor eten gewoon je interesse en liet je eten op je bordje liggen en hupste je van je stoel en ging je door met spelen.

En die ontspannen verhouding tot eten. Eten als je honger hebt. Stoppen als je verzadigd bent. Dat is het volgen van je Hongerbalans. En dat is daarmee ook het alternatief voor het volgen van regels in je hoofd. Want wat je hier doet is een hele belangrijke switch maken van eten benaderen vanuit je hoofd. Dus als je, ik noem maar wat aan intermittent fasting wil doen, dan benader je dat vanuit je hoofd. Dan denk je na over je feeding window. Wanneer mag je eten, wanneer mag je niet meer eten en waarom niet. En wat gebeurt er dan in je lichaam en waarom is dat zo gezond voor je? Op dat moment ga je dus in je hoofd zitten. Als je voedsel benadert vanuit je lichaam, dan geef je de leiding aan je lichaam en je zegt als het ware geef jij het maar aan. Laat jij maar weten wanneer je behoefte hebt aan brandstof. Ik blijf er met mijn handen vanaf. Je gaat van je hoofd naar je lichaam toe. Je hoofd is natuurlijk ook een onderdeel van je lichaam. Maar ik heb het nu over het verschil tussen eten benaderen vanuit je ratio en nadenken over wat is gezond, wat is goed, wat mag ik wel, wat mag ik niet, wat zijn de regels en de ideeën daarover, de concepten van diëtiek, de concepten van voedingsleer naar hmmmm, ik laat mijn lichaam het mij vertellen. Ik leun wat achterover.

En wat er gebeurt als je die switch maakt, is ongelofelijk waardevol in je leven als je nu geen fijne relatie met eten hebt, als je nu last hebt van die dieetregels in je hoofd. De voordelen van nieuwsgierig worden naar je Hongerbalans. Nieuwsgierig worden naar een samenwerking met je lichaam zijn ongelofelijk groot. Ze helen die relatie. Die relatie die je met eten hebt komt terug in ontspanning en je kan alles wat er in die relatie is geslopen wat je in de weg zit. Want dat is natuurlijk ook wat er is gebeurd sinds je kindertijd. Daar is van alles in die relatie met eten geslopen. Ideeën, regels. Pogingen om gewicht te verliezen door diëten te volgen, ideeën van andere mensen over jouw lichaam en de boodschappen die je daarover kreeg, boodschappen uit de maatschappij en het schoonheidsideaal en de overvloed aan eten die we hier hebben en het zakgeld wat je op een gegeven moment kreeg om daar zelf keuzes in te gaan maken en wat je hoorde wat je vriendinnen deden. Kortom, er is van alles die relatie met eten ingeslopen en dat krijg je in beeld op het moment dat je je Hongerbalans gaat volgen en je hoeft daarvoor niet terug naar vroeger. Dat zeg ik daar niet mee. Maar wat je gaat merken is dat goed-fout denken, zwart-wit denken, eten op die manier indelen, gaat vervagen omdat je een andere conversatie aan het voeren bent.

Heb ik al honger? Ben ik nu verzadigd? Je leert om honger en schijnhonger van elkaar te onderscheiden en dit is iets waar we het over gaan hebben in de workshop Vierdaagse die ik vanaf volgende week geef. Vier, vijf 6 april geloof ik. Uhm, zeg ik dat goed? Ah sorry…hahaha…Ik weet de datum niet uit mijn hoofd. Tijd wel, maar oké. Vanaf volgende week geef ik een workshop vierdaagse over afvallen zonder dieet en dan gaan we het onder andere hier over hebben. Over honger en schijnhonger en het verschil tussen die twee. Honger gaat over een behoefte van je lichaam aan brandstof. Schijnhonger gaat over al het andere. Emotie eten, je hormonen, gewoonten. Dat Pavlov effect. En wat er gebeurt als je je Hongerbalans gaat volgen, is dat je stopt met overeten en gewicht verliest. Je kan schijnhonger leren adresseren zonder eten.

En ook heel belangrijk, je wordt jouw eigen autoriteit in jouw relatie met eten. En dit is zo belangrijk. Op het moment dat je het plan het protocol van een ander volgt, geef je die autoriteit weg. Je laat iemand anders jou vertellen wat goed voor je is, iemand anders jou vertellen wat je mag eten, hoeveel en wanneer. En het weggeven van die autoriteit doen we alleen als het ons ontbreekt aan vertrouwen in onze eigen autoriteit. En dus wil je eten en afvallen liever delegeren. Maar wat je merkt en wat ik zeker in t verleden heb gemerkt en mensen in Etenslessen ook hebben gemerkt, is dat het weggeven van die autoriteit in het begin oplucht, maar je daarna ook gaat tegenstaan.

Je gaat ertegen rebelleren. Ik maak zelf nog wel uit wat ik eet. Ga weg met je feeding window. En dat rebelleren laat zien dat het weggeven van je autoriteit, de autoriteit in je relatie met eten niet voor je werkt. Niet op de lange termijn. En daarmee kan het dus ook niet werken voor blijvend gewichtsverlies. Dus leren hoe jij jouw eigen autoriteit bent in jouw relatie met eten en die autoriteit liefdevol vormgeeft, is cruciaal voor blijvend gewichtsverlies en cruciaal voor het creëren van een fijne relatie met eten. Je komt er niet aan toe als je het delegeert. Jouw relatie met eten ontwikkelt zich niet als je het delegeert. Jij bent de best aangewezen persoon om deze functie te vervullen. Gefeliciteerd, Je hebt de baan. Dus, Je lost dieetdenken op, dat indelen van eten in goed en fout en zwart en wit. Je leert honger en schijnhonger van elkaar onderscheiden, wat ongelooflijk waardevol is. Je verliest daardoor gewicht. Je wordt je eigen autoriteit binnen jouw relatie met eten, wat veel beter voelt. En je ontdekte meerdere laagjes die in die relatie met eten zitten. Die zich in die schijnhonger laten zien wat zich afspeelt als het gaat om jouw reactie op suiker en snelle suikers. Wat er gebeurt met je hormonen. Hoe vermoeidheid hier een rol speelt. En pas als je daar aan toe kan komen, kan je ook echt iets voor jezelf creëren wat duurzaam is, waar je oud mee kan worden en wat goed blijft voelen.

En daarmee kom je los van dieetcultuur. Je komt los van gewoonten, ideeën die je ooit zijn geleerd over hoe het hoort, hoe het eruit zou moeten zien, wat normaal is, wat gezellig is, wat zonde is. En je komt uit verwaarlozing omdat het kennismaken met jouw Hongerbalans en daar nieuwsgierig naar worden. Nieuwsgierig worden naar jouw samenwerking met je lichaam, betekent dat je contact maakt. Betekent dat je interesse begint te tonen in jou en daarmee je meer bewust gaat worden van jou en wat er in je omgaat En de zelfzorg die je aan jezelf kan bieden. Hoe die er uit kan zien. En daarmee kom je uit verwaarlozing. Dus het is echt een prachtig instrument. De natuur heeft het heel goed voor ons bedacht. Het werkt. Het is aanwezig in je. Jouw Hongerbalans is er al. Je bent er mogelijk mee uit contact omdat die samenwerking met je lichaam nu nog overstemd wordt door dieetregels of omdat je je hier juist voor hebt afgesloten en eet om uit te checken en niet in contact met jezelf. Maar het is er, het is heel, het is heel en intact en compleet en het wacht op jou.

En daarom nodig ik je uit om mee te doen aan mijn workshop vierdaagse over dit onderwerp. Afvallen zonder dieet. We gaan hier naar kijken. Ik ga vier dagen lang kennis geven en coaching geven. De workshop is volledig gratis. Je kan je daarvoor aanmelden via mijn website etenslessen.com. in mijn linktree op mijn Instagram. En in de show notes zal je ongetwijfeld ook een link vinden. Dus kom erbij een workshop vierdaagse over afvallen zonder dieet. En de belangrijkste eyeopener van deze les is dat als je die dieetregels uit je hoofd wilt hebben, je een alternatief nodig hebt voor je brein. Een andere instructie, een andere conversatie om focus aan te geven. Ik ga je in de workshop ook vertellen wat de valkuil is van de Hongerbalans. Misschien experimenteer je daar al een tijdje mee als je een tijdje naar deze podcast luistert en dan gaat die workshop je zeker helpen om je daar bewust van te worden. En ga ik je laten zien hoe je de valkuil die je daarin tegenkomt kan vermijden. Dus kom erbij, ik verheug me erop en ik ben er volgende week weer. Tot dan.