Afl. 23 Waarom je terugschiet in oud gedrag

Waarom schieten we terug in oud gedrag? Het antwoord op deze vraag laat zich duidelijk zien via de cyclus van overeten en diëten, waarin we heen en weer springen tussen twee verschillende cirkels van onvrede.

Als je deze cyclus niet herkent blijf je een leven lang tussen beide heen en weer springen. Laat mij je meenemen in een heldere uitleg van dit concept, waardoor je greep krijgt op dit patroon en het definitief kan doorbreken.

Veranderen van levensstijl is inspannend en ongemakkelijk. Zeker in het begin. Maar een leven lang heen en weer springen tussen twee cirkels van onvrede is ook ongemakkelijk. 

Jij mag kiezen door welk ongemak je gaat. Laat je inspireren door mijn perspectief op beide.

---

Wat je ontdekt:

• Hoe de cirkels van onvrede werken.
• Waarom je tussenbeide cirkels heen en weer blijft springen.
• Hoe je dit patroon voorgoed doorbreekt.

---

Transcript Afl. 23

 Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 23.

Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll, ik ben je coach en ik doe niets liever dan al mijn Etenslessen met je delen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een vrouw wordt met een fantastische relatie met eten. Laten we beginnen.

INTRODUCTIE

Hé hallo, hoe gaat het met je? Ik hoop dat je hartstikke gezond bent terwijl je naar deze podcast luistert en iedereen van wie je houdt ook. Dat zou natuurlijk fantastisch zijn. Buiten is het muisstil bij mij. Er vliegen geen vliegtuigen over. Er is niemand op straat, er rijden geen auto’s en het zonnetje straalt. En dit is zo’n contrast met de reden waarom het zo stil is. Want de stilte op zich. Die ruimte, die rust. Het zonnetje, de strakblauwe lucht. De stilte voelt echt verrukkelijk. Het voelt als een vakantiebestemming, alsof je ergens op het platteland bent. Een prachtig landhuis hebt gehuurd. En nu voel je o ja, zo is het als je helemaal kan onthaasten en ontprikkelen. En de realiteit natuurlijk, de reden waarom het zo stil is, staat vrij haaks op het idee van een vakantie landhuis. En onthaasten en prikkelen. Ik merk dat mijn brein, ik weet niet hoe dat met jullie is, maar ik merk dat mijn brein door verschillende stadia van aanpassing heen gaat. En in één van die aanpassingen merk ik dat mijn brein connecties maakt en met suggesties en ideeën komt, waarbij ik merk dat mijn onderbewuste duidelijk aan het nadenken is over: ‘hé, wat betekent deze nieuwe realiteit nu eigenlijk allemaal? En de dingen waar het mee komt aanzetten zijn soms echt hilarisch. Ik moet daar erg om lachen…zoals één van de gedachten die in mij oploopt laatst: zijn inbrekers nu werkloos, want iedereen is thuis. Dus ja, waar ga je heen met je busje om de boel leeg te rauzen. Dat was zomaar gedachte die voorbijkwam hahaha.

En een andere gedachte die ik vanmorgen had tijdens het hardlopen is dat, we nu allemaal een eigen pepperspray bij ons hebben die niets kost. Niet rammelt in je jaszak, maar je hoeft alleen maar te kuchen en je bent er hahaha. Oké, misschien vind je het helemaal niet oké deze grappen. Dan moet je hier gewoon niet naar luisteren. Zo simpel is het. Dan moet je gewoon lekker wegklikken.

Maar dit zijn een paar van die dingen die waarvan ik merk dat mijn brein ineens ophoest, zegt: ‘hé, heb je dit al bedacht? Enne…nou goed, humor vind ik in tijden van angst en onzekerheid is zo heilzaam, is zo fijn en helpt je wat te ontluchten als het ware.

Oké, voordat ik naar de les ga van deze week, wil ik je er even aan helpen herinneren dat mijn workshop van aanstaande zaterdag 28 maart om 2 uur ‘s middags gewoon doorgaat want die geef ik online en ik maak daarvoor gebruik van een applicatie die je gratis kan installeren op je laptop of iPad of smartphone. En ik ga in de les coachen en je helpen om eten te kunnen gebruiken als anker om jezelf te kunnen stabiliseren in deze tijd.

Hoe kun je nu zo voor jezelf zorgen dat je jezelf niet hoeft te verliezen in verwaarlozing en continu overeten, maar ook niet een extra project op je schouders hoeft te nemen van het volgen van een dieet, volhouden, restrictie en volgehouden inspanning?

De tool die ik je ga leren aanstaande zaterdag, mijn hongerbalans, die is er puur en alleen om te zorgen dat jij een fijne relatie met eten kan creëren die voor de lange termijn is. En die kalm voelt, stabiel, betrouwbaar, waarin je niet hoeft te conformeren aan de dieetregels. Maar eten kan inrichten en inregelen op de manier die bij jou past en voor jou werkt. En waarbij eten wordt teruggebracht naar de kern, namelijk iets wat niet in je hoofd zich afspeelt, maar tussen jou en je lichaam. Daar gaat mijn workshop over. En juist in deze tijd van spanning en onzekerheid kan dit je anker zijn, je kompas zijn waarmee je niet hoeft te vluchten in eten en eten voortdurend nodig hebt om uit te checken, maar jezelf ook niet onder druk hoeft te zetten en hoef te lijnen.

Maar net precies die fijne middenweg kan creëren voor jezelf die voor de lange adem is, die duurzaam is, die jou een relatie met eten geeft waarmee je oud wil worden.

En als dit een pijnpunt in je leven is geweest de afgelopen jaren en je nu merkt dat je in reactie op de onveiligheid die je misschien voelt in je leven, juist wilt vluchten in eten en denkt: ‘ja maar ik kan dat er nu niet bij hebben om ook nog weer te moeten knokken tegen overgewicht en nadenken over gezond eten.’ Terwijl je tegelijkertijd weet: ‘dit is over drie weken niet weg. Ik heb iets nodig wat mij stabiliseert.’

Als je daarnaar verlangt, dan is deze workshop voor jou interessant en nodig ik je uit om mijn aanbod te bekijken op etenslessen.com. Daar vind je in mijn menubalk online workshop en staat alle toelichting over die workshop van aanstaande zaterdag. Dus ik hoop je dan te zien. We gaan elkaar zien via de webcam. Ik zie jou, jij ziet mij, je ziet de andere deelnemers. Ik geef iedereen het woord. Ik ga je coachen. Ik ga je vragen stellen en alles leren over deze bijzondere en effectieve tool. De hongerbalans.

DE TWEE CIRKELS VAN ONVREDE EN VERLANGEN

Oké. En dan nu de inhoud van deze les. Ik wil het met je hebben over de reden waarom je altijd terugschiet in oud gedrag en hoe je dit kan voorkomen.

Ik sprak laatst een klant van mij die de neiging heeft om, als bij haar de scherpe kantjes van haar problemen af zijn, terug te schieten in oud gedrag. En toen we dit samen onderzochten, zagen we duidelijk dat ze eigenlijk steeds heen en weer springt tussen twee cirkels van ongemak. De ene cirkel is een cirkel van onvrede en de andere cirkel is een cirkel van verlangen.

En ze springt dus beide steeds heen en weer. En dit is een concept wat voor jou waarschijnlijk heel herkenbaar is als je al jaren in een gevecht met eten zit, heel vaak op dieet bent gegaan en jezelf daar telkens in zag falen.

Deze les gaat je helpen om te herkennen wat daar nou eigenlijk gebeurt in die dynamiek en hoe je dit kan veranderen. Ik ga nu beginnen bij die eerste cirkel, de cirkel van onvrede. Deze cirkel gaat over de onvrede die je voelt als je niet eet zoals je het liefst zou willen, daar ontevreden over bent en steeds meer aankomt.

En het kan zijn dat jouw onvrede gaat over je lichaam omdat je je figuur niet mooi vindt en bedenkt dat je van de zomer toch heel erg graag naar het strand zou willen. Of je beter wilt kunnen bewegen in je lichaam. Want je vet zit je in de weg als je beukt of als je wilt rennen. Of misschien gaat jouw onvrede over het feit dat je je niet gezond voelt.

Een andere onvrede is vaak dat als je veel overeet, je je zo vol kan voelen. En vaak ook vies kan voelen. Ik ervoer het heel vaak als een vies gevoel. Als ik van alles door elkaar had gegeten en veel had gegeten, dan voelde ik me vol en vies.

Een andere onvrede is de onvrede van gebrek aan controle. Als je jezelf steeds iets ziet doen waar je achteraf spijt van hebt, dan frustreert dat ook enorm en voel je daar een onvrede over.

Je staat ‘s ochtends op. Je bent van plan om goed voor jezelf te zorgen, om gezonde keuzes te maken. En ergens neem je steeds weer opnieuw die andere afslag en eet je uiteindelijk juist al die dingen waarvan je ‘s ochtends nog had bedacht dat je ze wilde laten staan. Dit is die cirkel van onvrede die gaandeweg steeds meer toeneemt. Je voelt je steeds voller, steeds viezer, steeds dikker. Je bent steeds meer ontevreden over wat je jezelf ziet doen. Je baalt van je eigen gedrag en je wilt dat het stopt.

Tegen het einde van deze cirkel kom je op een punt waarop je deze onvrede niet langer tolereert. En je bedenkt een plan. Een oplossing. Je wil dit pijnpunt uit je leven hebben en je zegt tegen jezelf: ‘Dit wil ik echt niet meer. Ik ben hier helemaal klaar mee.’

En op dat punt kies je voor richtlijnen of regels die je misschien zelf opstelt, of je volgt de richtlijnen van een ander en gaat op dieet.

Nou, dit oppakken van een plan, geeft je iets van lucht: ‘he he eindelijk. Er gaat wat veranderen.’ Je hebt een beslissing genomen en dat voelt goed. Daar komt een beetje dopamine bij vrij. Van yes! En nou ga ik er wat doen!

Het toepassen van dat plan wat je uitvoert, teert in het begin op de motivatie van je onvrede. Je motivatie wat jou drijft om dat plan te volgen, is gebaseerd op die onvrede die je zo in de weg zat. Elke keer dat je je veters strikt of je broek dichtknoopt als die net uit de was komt, voelde je weer dat bleh, da gevoel van onvrede. Als jezelf in de badkamerspiegel zag of in de spiegel bij het aankleden. Of als je de verpakkingen weggooit van al dat eten wat je eigenlijk niet wilde eten, maar toch bent gaan eten, die die onvrede, die stimuleert je hier om dat plan te volgen.

En naarmate dat plan langer wordt uitgevoerd. laten we zeggen een week.. na een week begin je enorm op te knappen. Je spant je in omdat plan na te leven en je voelt je nu wat gezonder. Je voelt je beter en na een week of anderhalf is de grootste pijn eraf. Je eet na een ruime week gezond en dat vieze, volle gevoel waar je last van had is weg. Je buik is wat platter, nu je niet meer zo vol zit, en je onvrede is weg en hierdoor lijkt je probleem al opgelost.

En dit is het punt waarop er iets bijzonders gebeurt.

Je zat op een cirkel van onvrede. Een pijnlijke cirkel van onvrede. Maar nu spring je ineens over op een andere cirkel. En dat is een cirkel van verlangen.

Op deze cirkel begin je te kijken naar het eten dat je van jezelf niet meer hebben mag. En dat voelt niet goed. De onvrede over je lichaam en gedrag van de afgelopen maanden is inmiddels vervaagd en wat naar de achtergrond gezakt en nu ligt de focus vooral op niet meer mogen. En je ziet je huisgenoten misschien snoepen en snacken. Of je ziet reclames waarop gegeten wordt en je kan alleen maar denken aan het feit dat jij dat niet mag. En voor hoelang, vraag je je af. Je vindt het helemaal niet leuk. En de onvrede hierover begint op te lopen. Ineens zie je alleen nog maar wat je niet meer mag, wat anderen wel mogen en hoe eindeloos lang je dit zal moeten zien volhouden.

En vooral dat laatste breekt je op deze cirkel op. Het is een weg zonder einde en die demotiveert je. Het is ontmoedigend. Want wat je nu voelt wil je niet voelen.

En aan het einde van deze cirkel, deze cirkel van verlangen naar al dat verboden eten, eet je de onvrede die je voelt weg en langzaam maar zeker glij je terug in je oude gedrag en spring je weer naar die andere cirkel. Waar de onvrede over hoe je eet toeneemt naarmate jij steeds meer terugzakt in dat oude gedrag.En terwijl je over springt, terug naar die andere cirkel, heb je gedachten zoals:

‘Dit lukt me niet. Dit kan ik niet. Dit wil ik niet en ik kan het er nu ook niet bij hebben.’

Herken je dit?

Dus je kunt het voor je zien als twee tandwielen, twee cirkels naast elkaar, twee tandwielen en ze draaien en eerste zit je op de eerste cirkel van onvrede over je lichaam en over hoe je eet. En over je gebrek aan controle en over je gewicht en hoe je gewicht misschien steeds verder aan het toenemen is. En bah, je baalt, je baalt totdat je besluit ik wil hier vanaf, dit moet nu stoppen en je bedenkt een plan en je begint aan iets nieuws. En zodra dat begint te werken en je na een week, anderhalve week beter begint te voelen, is die onvrede gezakt. De pijn is weg. Je merkt dat je je wat beter voelt, wat frisser voelt, wat helderder voelt, je buik is wat platter. En dan ineens spring je over op die andere cirkel. En begint de focus gericht te raken op dat wat je van jezelf niet meer eten mag.

En begin je dat als een gemiste ervaren en de weg die je moet afleggen hierin eindeloos lang. En je begint gedemotiveerd te raken omdat die pijn waar je het eerst voordeed, die is er niet meer. Die heb je na anderhalve week gezond leven, heb je die als het ware opgelost. Die is naar de achtergrond gezakt. En nu komt er een andere pijn en ander ongemak voor in de plaats, dat ongemak van verlangen naar de dingen die je van jezelf niet meer hebben mag. En zo spring je uiteindelijk naarmate die cirkel steeds verder draait en jouw ongemak over die, dat dat onvervulde verlangen naar die verboden vruchten steeds verder toeneemt en toeneemt en toeneemt. Waardoor zich een spanningsveld opbouwt waarvan jij denkt dit: ‘Dit hou ik niet langer vol.’ En pats, dan spring je weer terug naar die andere cirkel.

Toen ik het hierover gehad met mijn cliënt toen zei ik ook:

‘We kunnen nu wel gaan praten over jouw ontwerp en hoe je anders voor jezelf wilt gaan zorgen, maar zolang jouw motief de pijn is van de onvrede over het overeten wat je nu doet, gaat het nooit stand houden, gaat het nooit werken.‘

En we hadden die twee raderen zo helder in beeld. Ze zag die twee cirkels zo duidelijk dat ze zag: ‘Oh dit is wat ik altijd doe. Ik spring van het ene ongemak over in het andere ongemak en tussen die twee zit een tijdelijke opluchting. Maar die is maar van zo’n korte duur dat ik uiteindelijk weer zo in ongemak oploopt dat ik weer terug spring naar die andere cirkel totdat het daar weer onhoudbaar wordt. En dan spring ik weer naar de ene cirkel.’ En zo blijft ze zichzelf jaar in jaar uit eigenlijk beziggehouden met het heen en weer springen, daar waar het ongemak te groot wordt.

En ik legde aan haar uit dat wat ze nodig heeft om hieruit te komen en dat geldt ook voor jou, als jij dit herkent is een laagje dieper gaan.

Door een laag dieper te gaan, kan je dit systeem, deze dynamiek gaan overstijgen. Zo los je het op, door een laag dieper te gaan.

En op die diepere laag vraag je jezelf af:

Wie wil ik zijn?

Wie wil ik zijn? En hoe leef ik dan?

Want de keuze die je hierin maakt is van een doorgaande lijn. Het is geen tijdelijke inspanning die je op onvrede baseert, maar een daadwerkelijke verandering van hoe je naar jezelf, jouw relatie met eten en je leven kijkt. Je plaatst het in de hele context van jou, jezelf en hoe je naar je leven kijkt en hoe je naar eten kijkt.

Het hele geheel.

En door je op dat niveau af te vragen wie je wilt zijn, kun je jezelf vragen stellen over deze twee cirkels en je afvragen of je daar wilt door laten leiden. Of dat je een andere keuze wilt maken.

Een nieuwe levensstijl creëren is een inspanning die je levert. Het is een inspanning die je levert met een heel HELDER DOEL voor ogen over wie je wilt zijn. En welk resultaat je wilt creëren in hoe je leeft.

En je gaat daarbij tijdelijk door een ongemak. Eerst ga je door het ongemak van verandering en daarna door het ongemak van de ervaring op zich. En dat is een leven waarin je niet vlucht in eten om uit te checken. En als je niet uitcheckt, ga je dus het ongemak van het moment aan. Maar nu komt het…als jij jezelf hebt afgevraagd wie je wilt zijn en hoe je dan leeft, heb je, als het goed is, een beeld voor jezelf gecreëerd waar je volmondig en enthousiast JA tegen zegt. En dat beeld wat je voor jezelf creëert is een realistisch beeld. Je weet waar je het over hebt. Kijk, de dieetindustrie schotelt ons altijd plaatjes voor van ons slanke eindresultaat, waarin een werkelijkheid wordt gecreëerd die alleen maar gaat over je lekker voelen.

Slanke fotomodellen, als het gaat over slank zijn en gezond zijn, laten altijd maar twee plaatjes zien. Of dat fotomodel springt in de lucht met haar armen wijd en een big smile en laat zien: woohoo wat geniet ik, wat voel ik me lekker, wat bruis ik van de energie en wat ben ik blij. En dat andere fotomodel laat een plaatje zien van heel ontspannen, loom en sensueel. Je overgeven aan een complete senang zijn met jezelf. Heel lui en loom als een cheeta in de zon op de savanne.Die twee beelden.

De realiteit van niet uitchecken om te vluchten als je je ongemakkelijk voelt, als je last hebt van negatieve gedachten of negatieve emoties, als je eten dan niet gebruikt om uit te checken, voel je je absoluut niet als een cheeta in de zon op de savanne. Of als iemand die bruist van de levenslust en zich zo heerlijk voelt omdat slank is. Beiden zijn een COMPLETE illusie.

Dus als wij ons verlangen naar een andere levensstijl baseren op die illusie, gaan we nat. Dan raak je teleurgesteld.

Ik heb alleen iets veel beters voor je. Alleen maar als een cheeta in de zon liggen op de savanne is fijn, maar niet als een eend die maar eendimensionale staat van zijn in je leven.

En voortdurend als een bruis bal in de lucht springen omdat je zo geniet van van van de levenslust en energie die je voelt, is fijn als basis voor je menselijke ervaring. Je helder en energiek voelen en bruisen van levenskracht is verrukkelijk, maar het neemt niet weg dat jouw leven bestaat uit de GEHELE menselijke ervaring, het komen opdagen voor alles, dus ook voor afwijzing, teleurstelling, frustratie, niet weten, onzekerheid.

Angst. Woede. Verlangen. Verwarring.

Al dat soort emoties hebben bestaansrecht als je voluit wilt leven en als je eten niet gebruikt om uit te checken, kom je ze tegen.

En als je besluit dat JIJ voluit leven een heel aantrekkelijk idee vindt, dan zeg je DAAR ja tegen. En als je dan door het ongemak gaat van het creëren van jouw nieuwe levensstijl, dan weet je waar je het voor doet.

En als je dan door het ongemak gaat van elke menselijke ervaring op zich, dus ook die ik net heb opgesomd, die pijnlijk zijn of ongemakkelijk zijn. Dan weet je waar je dat voordoet. En dat maakt het de moeite waard.

In beide gevallen, in beide scenario’s, ga je door ongemak. Als je je leven leidt door heen en weer te springen tussen twee pijnlijke cirkels van onvrede en verlangen, ga je door ongemak, en dat is vaak de reden waarom je natuurlijk steeds weer heen en weer springt. Omdat het oploopt, omdat je er last van hebt, omdat je er ontevreden over bent, omdat het zelfs pijn doet en je verdriet doet. Dus je kiest dan voor om pijn, een ongemak waarin je de hele tijd heen en weer springt van de ene onvrede naar de andere onvrede.

In het andere scenario, het scenario wat ik nu net heb geschetst, ga je ook door ongemak, maar met een HEEL ander resultaat.

Ik geloof dat de tijd waar je nu doorheen gaat, waar we met z’n allen nu doorheen gaan, van je vraagt om hier een keuze in te maken.

Je mag vluchten in eten. Je mag vluchten om uit te checken. Je mag eten om niet te willen voelen. Geef jezelf de ruimte om daarvoor te mogen kiezen en veroordeel jezelf er niet om. Dit is jouw leven, jouw keuzevrijheid en eten is iets tussen jou en je lichaam en je hoeft daar aan niemand verantwoording over af te leggen.

Je wilt alleen de keuze die je hierin maakt heel helder zien. Je wilt de cirkel zien waartussen je heen en weer springt en besluiten of dat werkelijk is hoe je wilt leven.

Want je kunt ook besluiten: ‘Hé, ik wil uitchecken. Ik wil kunnen uitchecken als ik niet wil voelen. En dat is hoe ik leef en ik zeg helemaal ja tegen de consequenties die dat met zich meebrengt. En ik besluit om daar geen onvrede over toe te laten en mezelf ondertussen niet te bekritiseren en te becommentariëren omdat dit is hoe ik wil leven. En als dat betekent dat ik daardoor zwaarder ben en mijn lichaam soms in de weg zit, dan is dat zo. En dat is oké, want dit is wie ik wil zijn en hoe ik wil leven.’ Dan stoppen die cirkels. En dan zeg je ja tegen de tegen de levensstijl waarin je uitcheckt om niet te hoeven voelen, om te kunnen pauzeren, om even niet na te hoeven denken. En dan ben je daar helemaal clean mee, dan sta je daar helemaal achter en support je jezelf daarin. En dat mag. Ik heb er absoluut geen oordeel over.

Maar als dat niet is wat je wilt. Omdat je voor die menselijke ervaring wilt gaan, omdat je een vrouw wilt worden die wilt LEREN hoe ze komt opdagen in haar eigen ongemak. Dan denk ik dat je er veel meer aan hebt om niet heen en weer te blijven springen tussen die twee cirkels, maar door te gaan leren hoe je dit voor jezelf creëert. Dat andere resultaat.

Het resultaat van daadwerkelijke verandering en slank zijn voor het leven en je committeren voor het leven om een relatie met eten te creëren die kalm voelt en stabiel en die in lijn is met je diepste verlangen over wie je wilt zijn.

Ik geloof oprecht dat voluit leven, voor mij gaat het over het opdagen voor al mijn menselijke ervaringen. En als je voortdurend heen en weer springt om ongemak te vermijden, laat je een groot deel van die ervaring liggen. Je mist dan de diepte van die ervaring. En JUIST in die diepte evolueer je. Ontwikkel je als mens. En groei je naar jouw bestemming van wijsheid en grootsheid.

Denk hierover na.

Oké zorg goed voor je gedachten, zorg goed voor jezelf. Denk hierover na. En wie weet zie ik je aanstaande zaterdag in mijn workshop. Ik wens je een prachtige week.

Bye.