Afl. 127 Cultuur van onvermijdelijk succes

Wat is je geleerd over afvallen en de manier waarop je dit doet? Welke associaties heb je daarbij? Als die associaties negatief zijn is het belangrijk om te weten dat je nu naar cultuur kijkt. De cultuur van gewichtsverlies zoals je die ooit hebt leren kennen. Weet dat deze optioneel is. 

In Etenslessen heb ik een cultuur gecreëerd, die niets te maken heeft met volhouden, knallen of eten wat het schema zegt (er is geen schema). 

Luister naar de aflevering, om een cultuur te kunnen herkennen die het beste in je naar boven haalt, waarbinnen je dromen realiseert en waarin alle coaching jouw coaching is. Ook als je die van een ander observeert.

---

Wat je ontdekt:

• Cultuur van gewichtsverlies
• Waarom het belangrijk is om cultuur als cultuur te herkennen
• Cultuur van onvermijdelijk succes

---

 

Transcript Afl. 127

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 127. Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Maar naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

En de deuren zijn geopend. Je kan instappen. De deuren van Etenslessen zijn open en dat betekent dat je dit voorjaar oude patronen achter je kan laten. Kan stoppen met overeten. De oorzaak van je strijd met eten kan oplossen met behulp van mijn formule, mijn proces van onvermijdelijk succes en jouw fantastische relatie met eten kan gaan creëren en het gewicht waar je blij mee bent.

Kom erbij! Je bent uitgenodigd. Bij deze. En ik ben ontzettend blij. Ik sta helemaal aan, want ik word zo blij van al die mensen die nu binnenstromen, die opgewonden zijn, blij zijn.

En die als bonus de hardcopy toegestuurd krijgen van mijn roadmap voor onvermijdelijk succes. Want dit was wat ik wilde. Ik vroeg me af: hoe kan ik ervoor zorgen dat nog voordat je mijn online materiaal hebt kunnen bestuderen, nog voordat je coaching van mij hebt gehad, hoe kan ik ervoor zorgen dat je direct op een hoger niveau mijn programma instroomt? En het antwoord was door je een hardcopy te sturen van deze roadmap. De roadmap voor onvermijdelijk succes die zo helder, inzichtelijk en overzichtelijk is dat je direct, alleen al door die roadmap te bekijken ziet: ah, oké, dit is wat ik ga doen. Dit is hoe ik die strijd met eten oplos en die fijne relatie met eten creëer. Hoe ik die oorzaak opruim. Dit is hoe ik mijn verlangen leer begeleiden en emoties en eten uit elkaar haal en afval zonder restrictie. Ik weet dat ik je daar waanzinnig meehelp, gewoon alleen door je dit al te laten zien, stroom je direct op een hoger niveau het programma in. En dat maakt het natuurlijk een feest om je te verwelkomen.

Wat ik hier voor jou wil in deze les is iets wat hier heel mooi op aansluit. Ik had een aantal weken geleden Corona en dat was een perfecte gelegenheid om weer een goed boek te kunnen lezen. Want na een paar dagen had ik weer een helder hoofd. Maar mijn lijf was het nog echt super slap. En lezen was daarvoor het perfecte moment. 

En het boek wat ik las is van Dr. Martha Beck: The Way of Integrity. En dit boek gaat over leven vanuit integriteit. En daarmee bedoelt ze niet: wees trouw aan jouw normen en waarden en gedraag je in overeenstemming met die normen en waarden. Maar zij heeft het hier specifiek over in verbinding zijn met jouw natuur, met jouw ware aard en je bewustzijn en los kunnen maken van cultuur. Want soms zie je het verschil niet meer, het contrast niet en denk je dat de cultuur zoals je die hebt geadopteerd daadwerkelijk van jou is. En dat kan ertoe leiden dat je een leven leidt wat niet authentiek is en daardoor niet goed voelt. 

En daar gaat deze les niet over. Wat ik eruit pikte uit dit boek, wat ik zo interessant vond was dat idee van cultuur. Wat zij zegt is dat wij als mens zo sociaal zijn, ze is zelf sociologe, wij zijn zo’n intens sociaal wezen dat we ons daardoor ook heel erg goed kunnen aanpassen aan onze omgeving. We kunnen heel gemakkelijk de cultuur om ons heen overnemen. En ze vertelt dat in alles cultuur zit. Het gezin waarin je bent opgegroeid heeft een cultuur. De klas waarin je hebt gezeten heeft een cultuur. De sportclubjes, de teams waar je misschien in hebt gesport hebben een cultuur. Overal om je heen waar mensen bij elkaar komen is er cultuur. En waar mensen voor het eerst bij elkaar komen, is het eerste wat ze doen cultuur creëren met elkaar. 

En, toen ik dit boek las moest ik ook denken aan hoe we soms daardoor, doordat we ons zo gemakkelijk aanpassen, niet meer kunnen zien dat dat om cultuur gaat en dat er ook iets anders voor ons mogelijk is. En het deed me denken aan de vakantie die ik vorige zomer had, waarbij ik samen met mijn man Bob en onze kleinste hond een fietsreis maakte. We wilden van Amsterdam naar Berlijn fietsen en dat betekende dat we onderweg steeds hotelletjes pakten. En we hebben daar in allerlei soorten hotels gezien. Van heel goedkoop tot ook een paar hele top notch, sjiek hotels en overal moest de hond mee naar binnen mogen. De hond moest mee op de kamer kunnen en welkom zijn. Dus wij hadden op die hele route steeds gezocht naar hotels die diervriendelijk waren en waar je huisdier mee mocht.

En in die goedkope hotels zagen we bijvoorbeeld dat de televisie met een ketting aan de muur verankerd was en de cultuur was daar: wij vertrouwen jou niet. We vertrouwen jou niet met onze spullen. We denken dat je d’r misschien mee door het raam naar buiten gaat zonder af te rekenen. En dat waren vaak de hotelkamers waar je zo snel mogelijk ook weer vanaf wilde.

Maar we zijn ook in een paar hele mooie hotels geweest. Wat ze allemaal met elkaar gemeen hadden, van goedkoop tot luxe, was dat diervriendelijk en je hond is welkom, betekende dat je alleen meer betaalde voor de schoonmaakkosten. Dus je hond werd alleen getolereerd. Die werd gedoogd, je hond mocht mee en jij rekende gewoon meer af bij het uitchecken voor de schoonmaakkosten.

Behalve bij één hotel.

Bij één hotel was de hond ook welkom, maar daar gaven zij een andere definitie aan welkom. Daar betekent het niet dat de hond gedoogd werd. Maar, toen we er op de kamer kwamen, stond daar een frisse schone hondenmand, een waterbakje. Een bakje voor de brokjes. En een goodiebag voor de hond. In cellofaan. Strik erom. Treats erin. Botje erin. Versnaperingen, verwennerij voor de hond. En er lag zelfs een flexi leash. Zo’n uitrolbare riem met een hangertje eraan in de vorm van een botje met daarin poepzakjes. Aan alles was gedacht. En pas toen ik dat zag dacht ik ineens: O ja, dat kan natuurlijk ook. Zo ver was ik nog niet. Ik dacht alleen diervriendelijk. Je hond is welkom, betekent je rekent meer af bij vertrek en ons hoor je d’r niet over.

Maar hier in dit hotel gaven ze dus een hele andere betekenis aan diervriendelijk en je hond is welkom. En dat openende ineens mijn besef van: oh ja, door mijn aanpassingsvermogen had ik dus al de cultuur geadopteerd. Diervriendelijke hotels betekent: je hond wordt getolereerd en je betaalt extra schoonmaakkosten. En nu ineens krijg je het een andere betekenis voor me en zag ik: oh ja, dit is ook mogelijk.

En bij deze les moest ik aan jou denken en dacht ik ineens: wat is nou eigenlijk de cultuur die jij automatisch aanneemt als enige mogelijkheid voor afvallen voor gewichtsverlies? Wat neem jij aan als vanzelfsprekend? Wat je mag verwachten daarin? En ik dacht daarbij terug aan de cultuur rond gewichtsverlies waar ik zelf kennis mee heb gemaakt of die ik voor mezelf ooit heb gecreëerd. En ik denk daarbij aan twee culturen. De ene cultuur is de cultuur waarbij je gaat knallen. Afzien. Besluit om vol voor je plan te gaan om in een zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk gewicht te verliezen en een zo strak mogelijk lijf te krijgen. Dus je gaat keihard trainen. Heel serieus. Planmatig werken, je lichaam echt als project onderwerpen aan je regime.

En het laat geen enkele ruimte voor flexibiliteit daarin. Dus je gaat rigide er vol tegen aan en al het anderen moet wijken. En je kan het hardcore noemen of bootcamp cultuur. Het was in ieder geval de cultuur waarin ik dan even helemaal met niets anders bezig was en redelijk obsessief kon ik wel zeggen bezig was met dit project. En mijn ervaring daarmee is dat door die intolerantie, omdat er geen flexibiliteit in zit en al het andere moet wijken, er bijna niet van terug te veren valt als er een kink in de kabel komt. Op het moment dat je ineens door een blessure niet meer kan sporten zoals je deed, of doordat je ziek wordt, zoiets. Niet meer kan sporten zoals je deed of je door omstandigheden niet kan eten zoals je dat met jezelf had afgesproken. Je bent op een plek en ineens doet je blender het niet meer. En nu kun je je smoothies niet maken, je shakes niet maken en moet je ineens iets anders eten dan je met jezelf had afgesproken. En omdat daar helemaal geen tolerantie in zit, stort het kaartenhuis als t ware in elkaar. Je raakt uit de flow en je weet niet hoe je daarin terug kan komen, want je deed het allemaal op knallen en volhouden.

Een andere cultuur die ik ken is de cultuur waarbij je autoriteit uit handen geeft en gaat volgen. Jij gaat iemand volgen die jou precies gaat vertellen wat je mag eten, wanneer en hoeveel. En je vindt dat op dat moment een verademing. Heerlijk. Want je bent zo teleurgesteld in jezelf dat je denkt: vertel jij het maar. Zeg jij het maar. Want ik maak er een puinhoop van. Ik kan het niet. Ik heb niet genoeg discipline, ik weet het niet meer. Zeg jij maar wat ik moet doen. Ik concentreer me nog maar op één ding en dat is gewoon doen wat jij zegt. Wat jij voorschrijft. En daarmee geef je je de autoriteit over je relatie met eten uit handen. Het voelt op dat moment nog als een opluchting. Je noteert je boodschappenlijstje. Je gaat naar de winkel en je doet precies wat er in de menuplannen staat die je krijgt voorgeschreven.

En wat ik hier van herken is dat je vroeg of laat gaat rebelleren tegen dat gebrek aan autonomie wat je zelf hebt gecreëerd, waar je aanvankelijk voor koos en wat je aanvankelijk opluchtte, begint je na verloop van tijd tegen te staan.

En er is een bekend dieet wat op een gegeven moment ook een speciale naam had om duidelijk te maken dat je er nu even maling aan had en er niet meer aan meedeed. En dat rebelleren hangt samen met het feit dat je zelf de autoriteit niet bent gebleven, maar dat je iemand anders laat bepalen wat goed voor jou is. En dat is niet iets wat je op de lange termijn prettig blijft vinden. Uiteindelijk wil je zelf bepalen. En wat je merkt is dat je dan dus inderdaad ineens zegt: ja, maar nu doe ik lekker dit. Alsof je tegen die ander bent. Dus hele aparte kronkel die je daar maakt, want uiteindelijk doe je iets waar je zelf niet blij mee bent. Maar het komt gewoon omdat de aanpak die je hebt gekozen eigenlijk niet bij je past. Niet voor de lange termijn kan werken.

En toen ik dit besefte en hiernaar keek, dacht ik aan jou en dacht ik: wat is jouw aanname? Wat is jouw gewichtsverlies cultuur? Hoe heb jij die ooit geadopteerd als zijnde dat wat je kent? De blauwdruk waar je direct jouw eigen relatie met eten en afvallen mee associeert? Als ik wil afvallen, dan betekent dat dit. Dan associeer ik dat met dit. En dat ziet er uit zoals dit en dat voelt zoals dit. En dit is wat ik daarnaar verloop van tijd mee doe. En dat is altijd weer hetzelfde. Daar! Die vraag, die is zo waardevol voor je.

Want, net als wat ik meemaakte in dat vijfsterrenhotel waarin ik ineens: oh, dit kan ook helemaal anders. De definitie van je hond is welkom kan ook heel anders worden ingevuld. Zo is het voor jou interessant om je te realiseren dat als jij denkt aan gewichtsverlies en hoe dat er voor jou uitziet en hoe die ervaring, hoe jij die beleeft, optioneel is. Het is cultuur. Optioneel. Er is daarin van alles voor je mogelijk. Jij kan daarin jouw eigen cultuur creëren. En de cultuur kiezen die bij je past. Waar je blij van wordt. 

En ik dacht hierbij natuurlijk ook aan de cultuur die ik voor Etenslessen heb gecreëerd. Ik heb natuurlijk ook een cultuur gecreëerd. En welke cultuur is dat? De cultuur die ik voor Etenslessen wilde creëren is een opbouwende cultuur, een positieve cultuur van vertrouwen in onvermijdelijk succes. 

Mijn vertrouwen in jouw onvermijdelijke succes, maakt dat ik op een bepaalde manier kom opdagen in de coaching. Ik hou die ruimte van jouw onvermijdelijke succes al voor je vast. En dat voel je. Dat voel je aan de manier waarop ik je coach. Dat voel je aan wat ik zonder zelfs iets te zeggen, aan jou communiceer dat jij jouw onvermijdelijke succes aan het creëren bent. Die cultuur creëert een kalme cultuur, een open cultuur, een lerende cultuur.

Dit idee bedoel ik. Dat idee van onvermijdelijk succes. En doordat die cultuur ook in de lessen zit in de manier waarop ik mijn proces aan je leer, word dat continu in jou geplant ook. Die cultuur wordt voortdurend voor je gecommuniceerd. En omdat je zo’n sociaal wezen bent en je zo makkelijk kan aanpassen, merk je dat je die cultuur adopteert. Het is gemakkelijk voor je om in dat geloof te stappen. Dat vertrouwen in onvermijdelijk succes.

Daarbij heb ik ook een onderzoekende cultuur gecreëerd. Omdat ik weet dat al je resultaten in je gedachten worden gecreëerd. Daar begint het, bij de gedachte die je kiest. En dus is al het werk wat je in mijn programma doet erop gericht om jou zo snel mogelijk te leren hoe je succes creëert in je gedachten. Wat iets anders is affirmeren en alleen maar tegen jezelf blijven herhalen: ik kan dit, ik kan dit, ik kan dit, want dan denk je onbewust: ik geloof het niet, ik geloof het niet, ik geloof het niet.

Ik heb het daadwerkelijk over het doen van gedachtenwerk zoals je dat in mijn programma leert. En die onderzoekende cultuur, die zit ook weer overal in, onder andere in mijn online platform. Ik zit niet op Facebook, maar ik heb mijn eigen software voor mijn community, voor mijn online platform en ik heb die zo ingericht en ik leer iedereen: hé, wij gebruiken deze ruimte als collectieve onderzoeksruimte. Dus je komt daar niet om een ander uit de modder te trekken of om je aan elkaar op te trekken en elkaar op te jutten in een hype van: we kunnen dit en knallen. 

Nee, wij gebruiken deze ruimte als collectieve onderzoeksruimte en wat je hier doet is het posten van je inzichten, waar je bijval op krijgt, waar meer inzichten op volgen, waar andere mensen wat aan hebben. En je post je vraagstukken. Het posten van een vraagstuk houdt je geest in die energie van ontwikkelen, van ontdekken, van leren. En met elkaar kijken, elkaars vraagstukken bestuderen en daar je eigen inzichten op delen, wat jij daarover aan het ontdekken bent. Welke vragen jij jezelf daarover stelt. Ja, dat creëert een cultuur waarin je zo snel leert omdat je allemaal gebruik maakt van elkaars brein. Het is zo effectief.

Dus die cultuur zit overal in. En die cultuur zit ook in mijn coachcalls. Omdat we dus weten: hé, je succes wordt gecreëerd in je brein, bij de gedachte die je kiest, is dat een van de belangrijkste dingen die we doen in mijn coachcalls, kijken naar wat jij allemaal denkt, wat je gelooft en jou helpen om te leren zien waar jij iets voor waar aanneemt en denkt dat het verhaal wat je jezelf vertelt de waarheid is, omdat je daar eerder bewijs voor hebt verzameld, en waar het gedachten zijn die optioneel zijn.

Dit maakt dat alle coaching in mijn groep altijd ook je eigen coaching is.

Zo goed! Zo waardevol. Alle coaching is altijd je eigen coaching, want het bestuderen van de geest van een ander maakt jou als observant lerend in het kunnen bestuderen van je eigen geest. Steeds opnieuw kunnen herkennen wat je waarneemt is iets anders dan de betekenis die je geeft aan wat je waarneemt. En wat je daardoor voelt en daardoor creëert.

Dus die lerende cultuur, die zit in alles. In de coachcalls. De coaching van een ander, je eigen coaching. In het online platform. En allemaal vanuit dat idee van onvermijdelijk succes waardoor je geest open is. Kalm is en gericht is op ontwikkelen versus presteren.

En daarbij zou ik willen zeggen zit er ook humor in mijn cultuur, in de cultuur van de Etenslessen, want op het moment dat je door de stof die je van mij leert gaat zien dat jouw eigenwaarde en overeten, dat die helemaal niets met elkaar te maken hebben. Dan kun je lachen om wat je ziet, waar je brein mee aan komt zetten. Dan kun je lachen om dat overeten wat zich laat zien. 

En dat doen we haha. Want overeten kan pijnlijk zijn. Echt he? Iets doen waarvan je achteraf denkt: dat wilde ik helemaal niet. Maar je kunt ook, naarmate je beter leert hoe je stuurt op dat primitieve deel van je brein, er de humor van inzien. En dat is ontzettend fijn. Dat geeft heel erg veel lucht. 

Dus binnen wat voor cultuur wil jij dit voor jezelf doen? Wil jij jouw relatie met eten veranderen en het gewicht creëren waar je blij mee bent? Wat is de cultuur zoals je daar voorheen altijd mee hebt kennis gemaakt? En hoe zou je het helemaal anders willen hebben? Wat vind je daar in waardevol? Wat zou het beste in jou naar boven kunnen halen daarin? En dat is de vraag die ik mij continu stel in de cultuur zoals ik die voed in mijn programma. Hoe haal ik het beste in jou naar boven? Hoe halen jullie in mijn programma het beste in elkaar naar boven? En dat is wat ik voed. En dat is waar ik op stuur. En het is ontzettend fijn om te zien hoe het dus ook helemaal anders kan.

Als je alleen die bootcamp cultuur kent waarin je jezelf steeds hebt opgebrand en teleurgesteld raakte, of die cultuur waarin je volgend was en niet kon ontwikkelen en leren en je uiteindelijk rebelleerde tegen wat je jezelf daar steeds liet opleggen of jezelf oplegde. En ik denk dat dit hè, als je hebt gehoord hoe mijn cultuur eruitziet, je daar mee kan nadenken over wat jij voor jezelf zou willen. 

En als je resoneert met wat ik je hier heb verteld. Dit is je kans. Kom erbij, we gaan op 30 maart beginnen. Dan heb je je eerste coachcall van mij. En als je nu instapt, stuur ik jou die hardcopy van de roadmap. Deze bonus is geldig tot zondagavond. 30 maart is de eerste les. En mijn bonus, deze hardcopy van de roadmap, die krijg je van mij tot zondagavond.

Je bent van harte welkom. Je gaat een geweldige tijd tegemoet en ontwikkeling doormaken van onvermijdelijk succes waarin je jouw strijd met eten oplost en die fijne relatie met eten creëert en het gewicht waar je blij mee bent. Ik kan niet wachten om je welkom te heten. Tot gauw!