Afl. 79 Tien tips voor afvallen zonder dieet

In deze aflevering geef ik je tien tips waarmee je afvalt zonder dieet. Ze zijn gebaseerd op mijn eigen ervaring en hielpen mij stuk voor stuk bij het oplossen van mijn strijd met eten.

Omdat ze ook voor mijn cliënten werken deel ik ze hier graag met jou. Afvallen zonder dieet gaat over gedragsverandering. De tips helpen je zien waar jij deze nodig hebt en de ruimte voor kan vinden.

Inspirerend, praktisch en met stof tot nadenken helemaal het luisteren waard!

---

Wat je ontdekt:

• Wat je praktisch helpt afvallen zonder dieet
• Wat je bij het afvallen nodig hebt in relatie tot anderen
• Wat jouw dagelijkse aandacht nodig heeft

---

 

Transcript Afl. 79

Je luistert naar Etenslessen, de podcast met Marjena Moll en dit is aflevering 79.

Je luistert naar Etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten. Mijn naam is Marjena Moll. Ik ben je coach en ik introduceert je graag in mijn Etenslessen, waardoor je ontdekt hoe je afvallen zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert. Laten we beginnen.

Wat! Aflevering 79. Wow. 79 Etenslessen heb ik al met je gedeeld. Jemig, en wat zo leuk is, ik zie zo vaak iemand in een gratis sessie, die straalt en zegt: ik vind het zo leuk om je nu ook te zien, want ik luister al zo lang naar je en ik heb het gevoel alsof ik je ken.

En wat voor mij daarin altijd heel erg leuk is, is dat ik dan zeg: oké, ik weet nooit tegen wie ik praat, maar nu weet ik dus dat dat al die tijd tegen jou was. En dat vind ik dan dus net zo leuk.

Dus het is altijd een leuk moment om iemand in een gratis sessie te zien die al een tijd naar de podcast luistert.

In deze les ga ik je tien tips geven voor afvallen zonder dieet. En ik heb ze in willekeurige volgorde gezet. Het zijn tien tips die ik in mijn eigen ervaring ben tegengekomen in het oplossen van mijn strijd met eten en het afvallen zonder dieet. Ik viel ervan af. Het hielp mij in dat proces en ik heb deze tips telkens opnieuw van waarde gezien in het oplossen van de strijd met eten van mijn cliënten. Dus ze werken niet alleen voor mij, ze werken ook voor anderen. En wie weet ook voor jou.

Er zullen misschien tips tussen zitten waarvan je denkt: oh ja, die ga ik eens uitproberen. Fijn om te horen. Die wil ik onthouden. En misschien zitten er ook wel tips tussen waarvan je zegt: hé, wat fijn, dat doe ik al. Leuk om te horen. Dat geeft bevestiging.

Dus laten we gaan kijken. Hier volgen de tien tips.

Mijn eerste tip is meteen echt een heel belangrijk uitgangspunt. Ik besloot op een goed moment om mijn focus niet te richten op het afvallen zelf, op staren naar de weegschaal, maar op het vinden van de oorzaak, de reden waarom ik over at. Tip nummer één: leg de focus op het vinden van de oorzaak.

En met het vinden van de oorzaak bedoel ik niet: ga terug naar vroeger. Ga onderzoeken wat je vader tegen je zei en niet had moeten zeggen of wat je graag van je moeder had willen horen. Maar ze zei het niet. Of wat die ene docent tegen je zei.

 Niet dat zoeken van de oorzaak. Ik heb het over de oorzaak die zich in het hier en nu laat zien.

Als je vandaag overeet, kun je denken dat de dag verpest is en op de weegschaal gaan staan en zien wat er gebeurt. Of je kan je afvragen: hé, wat speelde zich af vlak voordat ik besloot om te gaan eten terwijl ik wist dat ik geen honger had, want daar valt van alles in te ontdekken. Ja, dus dat is tip nummer één. Leg de focus op het vinden van de oorzaak.

Tip nummer twee. Volg je hongerbalans.

Door mijn hongerbalans te volgen, verloor ik al mijn overgewicht, al mijn overgewicht. En wat is het volgen van je hongerbalans? Betekent niks anders dan wachten met eten totdat je maag een duidelijk signaal van honger geeft en stoppen met eten zodra je in diezelfde maagstreek een signaal van verzadiging kan waarnemen.

En dit is de hele simpele uitleg. De uitvoer is vaak een ontwikkeling die je doormaakt. Want anders doe je dat op wilskracht. Het is een ontwikkeling die je doormaakt en het volgen van je hongerbalans betekent dat je lichaam opnieuw de leiding van je krijgt, zoals het ooit ook vanzelfsprekend voor jou was, als baby en als dreumes en als peuter. Je was heerlijk aan het spelen. Je zat in je eigen bubbel, in je eigen kinderwereld en pas als je merkte, duidelijk voelde dat je honger had. Poef, ging je je melden: ma, ik wil eten. Ik heb honger. En zodra je verzadigd raakte, verloor je jouw interesse in voedsel en wendde je je hoofd af. Ik weet niet of je wel eens zo’n filmpje hebt gezien van een baby en de moeder of de vader die in zijn hoofd heeft: dit bakje moet op. Dit prutje, dit fruithapje moet op. En die baby die wil niet meer, die wendt het hoofdje af en die lepel gaat gewoon mee. Ik wil dit lepeltje er nog in hebben. Grappig.

Ja dus. Tip nummer 2 volg je hongerbalans. En dan zal je merken dat je afvalt. Wat die hongerbalans ook voor je gaat doen is dat je laten zien hoe jouw relatie met eten eruitziet. Want door het volgen van je hongerbalans ga je dus ook perfect merken wanneer je niet naar je lichaam luistert. En dat geeft je weer waardevolle informatie over jouw relatie met eten en over het vinden van de oorzaak, de redenen waarom je overeet. Dus het volgen van je hongerbalans helpt je niet alleen om af te vallen, maar helpt je ook met spoorzoeken. Ontdekken waarom je overeet en je gaat zien op welke momenten je dat dus doet. Want als je geen honger hebt, dan overeet je.

Tip nummer drie. In het oplossen van mijn strijd met eten merkte ik dat ik heel veel drama kwijtraakte door mijn lichaam niet langer continu te bekritiseren.

En dat betekende dat ik besloot om mijn lichaam heel te laten. Dat is tip nummer drie. Laat je lichaam heel.

En met laat je lichaam heel bedoel ik: deel het niet langer in zones in. Als je in de spiegel kijkt, zijn er misschien delen van je lichaam waar je altijd naar zoekt, automatisch met je ogen om te checken hoe erg het ermee gesteld is en hoe lelijk je het vindt. Of je vermijdt juist het zien van dit deel van je lichaam. Je wil niet weten dat het er is.

En door je lichaam heel te laten en weer contact met jezelf te maken als je in de spiegel kijkt, met jezelf als persoon, zoals je dat ook met iemand anders zou doen die je tegenkomt. Als je dat weer gaat doen, haal je heel veel spanning uit je relatie met eten.

Het lijkt vaak alsof dat lelijk vinden van je lichaam en het opzoeken van de stukken van je lichaam die je lelijk vindt en dik vindt of misschien zelfs walgelijk vindt, het lijkt vaak alsof dat pijnlijke moment van keuren en afkeuren beperkt blijft tot die plek voor de spiegel.

 En in werkelijkheid is dat helemaal niet zo. Al die negativiteit die je daar in jezelf opwekt. Die neem je mee je dag in. Die draag je bij je

En op het moment dat je in de keuken komt en een beslissing moet gaan nemen over wat je gaat eten of hoeveel je gaat eten, zit die negativiteit mee te zingen op de achtergrond, vibreert mee en maakt het eten waar jij een keuze in moet gaan maken beladen. Want als het iets is waar je in theorie van zou kunnen aankomen, dan voel je direct de spanning van: dit moet ik nu echt niet eten, want dan blijf ik zo lelijk. Dan blijf ik zo dik. Als ik dit nu niet eet, dan wordt het misschien nog wat.

En die lading, het beladen maken van dat eten geeft spanning en die spanning wordt weer opgepikt door het primitieve deel van je brein en dat maakt dat het die spanning interpreteert, want daar kan het maar één ding mee, het interpreteert die spanning als schaarste of dreiging van schaarste aan voedsel.

En dus voel je direct dat je het juist wil hebben. En deze, dit hele ondermijnende patroon haal je eruit door je lichaam niet meer actief lelijk te vinden voor de spiegel. En dat is een training die je aan kan gaan met jezelf. Je wilt dat soort gedachten niet langer toelaten, niet langer belonen.

Dus besluit om je lichaam heel te laten. Dat is tip nummer drie.

Tip nummer vier koop nieuwe kleding nog voordat je bent afgevallen.

Hm, da’s een dingetje. Hè..haha. Ik vond dat ik het niet waard was om nieuwe kleding te kopen. Zonde van het geld, want ik was echt niet van plan om op dit gewicht te blijven. Maar als het afvallen niet lukt, loop je dus maand in maand uit in verwassen kleding. Kleding die is gaan lubberen, kleding die niet meer mooi zit, niet meer fris van kleur is. En aan waar jij je eigenlijk in verstopt.

En het zien van jezelf in die kleding geeft net als dat opzettelijk, het bewust lelijk vinden van je lichaam voor de spiegel, zo geeft deze camouflagekleding, deze oude kleding waarmee je zegt: jij bent geen nieuwe kleding waard, jou continu de boodschap: ik ben niet tevreden over jou. Ik ben niet tevreden over je gewicht en je bent geen nieuwe kleding waard.

En dit is heel ondermijnend.

Een ander stuk is dat je mogelijk kan denken: ja maar, als ik nieuwe kleding koop, is het net alsof ik daarmee tegen mezelf zeg: ik heb er geen vertrouwen in dat je ooit nog zal afvallen. Dus koop inderdaad maar nieuwe kleding in deze maat, want het gaat toch nergens anders meer heen. En dan geef je jezelf natuurlijk ook een hele negatieve boodschap. En die motie van wantrouwen wil je niet ontvangen en dus koop je geen nieuwe kleding.

Vanaf het moment dat ik besloot om in het hier en nu mezelf onvoorwaardelijk te gaan steunen in het oplossen van mijn strijd met eten, besloot ik ook om mezelf niet langer te straffen door oude kleding te dragen, het drama eruit te halen en een frisse nieuwe spijkerbroek te kopen. En het was niet makkelijk om dat te doen, want het was een maat waar ik veel negatieve gedachten bij had. Maar ik deed het toch.

En het hielp.

Iedere keer als ik op een stoel zat en naar beneden keek en daar dat frisse blauw zag, van die nieuwe jeans gaf me dat een beetje een boost. Het gaf me een sprankeling en het gaf me het gevoel dat ik ertoe deed en dat ik een frisse spijkerbroek niet hoefde te verdienen. Ik mocht nu vandaag mezelf met zorg omringen en liefdevol aankleden. En dit was hoe dat eruitzag.

Dus hiermee liet ik aan mezelf zien dat ik de zorg waard mezelf mee wilde omringen en mijn gewicht uit elkaar haalde. En dat was heel waardevol, heel krachtig. Ik begon in die tijd ook voor het eerst weer eens wat armbanden te dragen en dat hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Ik had in die tijd echt geen stuiver, dus het waren hele goedkope armbandjes.

Maar die rinkelde vrolijk en daarmee doorbrak ik dat patroon van verwaarlozing en mezelf eigenlijk niet willen zien. Mezelf willen verstoppen. Tip nummer vier koopt nieuwe kleding voordat je bent afgevallen.

Tip nummer vijf. Ik zorgde dat ik altijd gezond eten in huis had, dat ik ook echt lekker vond.

Het gebeurde mij te vaak dat ik, omdat ik niet goed voor mezelf zorgde en geen eten in huis had wat lekker was en waar ik plezier aan kon beleven en wat ook gezond was, waardoor ik dan: oh ja, ik moet toch even wat eten. En dan werden het ineens rijstwafels met de jampot ernaast. En omdat het zo lastig is om van rijstwafels een maaltijd te maken met een kop en een staart. Het is een soort van, ja ik weet niet, een paar happen lucht..haha..die je neemt, het is zo weg. En jam zet je behoorlijk aan. In ieder geval wel, in mijn geval. En dat verzandde dan uiteindelijk, dat gleed dan af in een eetbui.

En dat was gewoon niet nodig als ik eten in de koelkast had staan waarvan ik echt kon zeggen: Oh, is dat voor mij? Oh wat lekker zeg! En ik heb geleerd, en dat ging dan natuurlijk over het loslaten van verwaarlozing, maar ook over het loslaten van mijn angst voor eten. Ik was zo lang, zoveel op dieet geweest en ik zat eigenlijk continue nu in het compenseren van het overeten van de dag ervoor. En als je continu overeten moet compenseren, ja, dan heb je dus geen recht op eten en wil je eigenlijk het liefst helemaal niks met eten te maken hebben. Je wilt het hele hoofdstuk eten vermijden en dus ook niks voor jezelf in huis halen, in de hoop dat je het daarmee zo lang mogelijk goed laat gaan.

Maar hiermee verval je dan makkelijk in extreme. Want er is niks in huis, dus wordt het de deur uitgaan. Om dan uiteindelijk iets te halen waar je op overeet, Dat had dan weer niet mogen gebeuren, en dus haal je niks in huis. En zo blijf je heen en weer pingpongen.

En vanaf het moment dat ik er voor koos om ongeacht wat ik de dag ervoor had gegeten, hoe groot mijn eetbui ook was geweest, ik zorgde dat er vers, gezond en lekker eten voor mij in huis was. En dat heeft me enorm geholpen.

Dus dat is tip nummer vijf: zorg dat je altijd gezond eten in huis hebt dat je ook lekker vindt.

Tip nummer 6: leer extreme vermoeidheid voorkomen.

Extreem vermoeid zijn is heel erg lastig als het om overeten gaat. Als je brein echt is afgedraaid en jij bent uitgewrongen, dan wil het niets liever dan voedsel eten met een hoog calorische waarde, zodat de glucose die het jou kost, het brein is het orgaan dat de meeste energie van je lichaam verbruikt. Het wil die glucose zo snel mogelijk aangevuld zien. En dan verlang je gewoon naar eten met veel suikers of vet. En preventie is hier veruit de beste strategie. En dat betekent dat je wilt gaan onderzoeken waarom je jezelf structureel oververmoeid en overvraagd. Dus leer extreme vermoeidheid voorkomen.

Tip nummer 7: wordt eerlijk naar jezelf en anderen. Om te kunnen stoppen met overeten moest ik gaan luisteren naar mijn grenzen. Ik moest gaan luisteren naar dingen die ik niet wilde of niet kon of die ik alleen maar deed om een ander te pleasen, maar die niet bij me paste. En ik zag heel duidelijk een verband tussen overeten en niet naar mezelf luisteren.

De eerste stap was om in elk geval voor mezelf te gaan erkennen waar mijn grenzen lagen. En in het verlengde daarvan was de tweede stap die grenzen ook een stem geven. Uitspreken. Hé, hai, ik weet dat we de afspraak al een keer verzet hebben, maar ik wil hem nog een keer verzetten. Ik ben hartstikke moe en ik heb rust nodig. Dat..ja, afspraken afzeggen…haha…was heel groot in mijn hoofd. Vond ik heel lastig.

Ja dus dat eerlijk worden naar jezelf en naar anderen scheelde mij wel heel veel overeten. Want je zal ongetwijfeld de ervaring hebben dat je niet wil afbellen, toch gaat. En wie overeet daar op die borrel? Jij. En waarom? Omdat je jezelf overeind aan het houden bent met eten en eigenlijk te moe bent, eigenlijk daar helemaal niet wil zijn en jezelf negeert en dat compenseren je met eten.

Tip nummer acht: doe dagelijks gedachtenwerk, zorg voor je gedachten en leer jezelf mentaal begeleiden.

Je hebt het mij eerder horen vertellen in deze podcast: je brein probeert continu de toekomst te voorspellen en in het voorspellen van de toekomst zoekt het in jouw geheugendatabank naar eerdere ervaringen en het roept de suggestie van die eerdere ervaring op.

Om je gedrag te kunnen veranderen heb je bewustzijn nodig. Je hebt bewustzijn nodig van wat je denkt en wat je allemaal gelooft. En tussen al die gedachten die je hebt op een dag. Ik geloof dat het er zo’n 60 duizend per dag zijn. Van al die 60 duizend gedachten die je op een dag hebt, daar zit heel veel troep tussen.

Het is als een tuin waarin altijd opnieuw onkruid op zou komen.

En wat je wil doen is alle mooie, opbouwende gedachten in je geest stimuleren. Het licht geven, opbinden als een prachtige rozenstruik, zorgen dat er licht bij kan, mest bijkomt en die mooie opbouwende gedachten leren cultiveren. En je negatieve gedachten, je ondermijnende gedachten, de gedachte die misschien al heel lang wortel hebben geschoten, maar die eenvoudigweg niet waar zijn en op misverstanden berusten, die wil je kunnen opsporen, herkennen en wieden, snoeien, uit je tuin verwijderen. Uit jouw tuin van gedachten.

En dit is dan weer even een andere metafoor. Je hebt een paar podcasts geleden heb je mij gehoord over een goeie curator van je gedachten zijn. Dat vind ik ook een prachtig beeld van omgaan met de gedachten die je hebt. En ik denk echt echt echt dat deze nieuwe tijd, als we voortdurend denken in termen van ontwikkeling, het bewustzijn van wat je denkt en zorgen voor wat je denkt is echt een must. Als je wilt kunnen evolueren en groeien en die volgende versie van jezelf worden.

Tip nummer 9: wees een leerling, blijf altijd bereid om te leren.

Dit is voor mij een van de manieren geweest waarmee ik dat hele zwartwit denken over: het is nu toch al verpest. En waarom doe ik dit nou steeds weer? En waarom blijf ik nou toch overeten? Omdat drama eruit te kunnen krijgen en nieuwsgierig te worden, daar komt ie weer, het vinden van die oorzaak.

Wees bereid om te leren en een leerling te zijn. En een leerling zijn maakt je tolerant voor alles wat nog niet lukt omdat je tegen jezelf zegt: dit lukt mij nog niet. Of, het lukt mij steeds vaker.

Als leerling verwacht je niet dat je er al bent. Nee, je bent in wording, dus er zijn dingen die je nog niet lukken. Er zijn dingen die je steeds vaker lukken. En daarin ben je vloeiend en dynamisch in het contact met jezelf. Heel bevrijdend. Heel opbouwend.

En dan mijn laatste tip: investeer in je relatie met eten.

Elke relatie in je leven die van waarde is, de relatie met jezelf, je relatie met eten, de relatie met je kinderen of je geliefde, je dierbaren, elke relatie die voor jou van waarde is, die onderhoudt niet zichzelf. Die heeft jouw aandacht nodig.

En ik denk dat als het bijvoorbeeld gaat om onze liefdesrelatie, dat we gewend zijn om verantwoordelijkheid te moeten nemen en dat we accepteren: ja, die relatie, die blijft niet vanzelf geïnspireerd en sprankelend en in bloei. We hebben interesse nodig. Tijd voor elkaar. Soms diepgaande gesprekken als er misverstanden insluipen. We hebben het opfrissen van die relatie nodig als we merken dat we wat afglijden in verwaarlozing en sleur.

Hetzelfde geldt voor je relatie met eten,

En wat je soms ziet, is dat je in een periode van een dieet even heel erg aanstaat. Steeds naar de boerenmarkt, fruit halen, groenten halen, smoothies maken. Dan ben je er even vol van. Ga je er vol voor, zal ik maar zeggen. Maar in die in die lange termijn relatie wil je een basis ontwikkelen die haalbaar is, die jij kan dragen, waar je bereid voor bent om in te investeren en moeite voor te doen zonder dat je jezelf overvraagd, want dan verslapt op een gegeven moment natuurlijk ook je aandacht weer, omdat je ook aan andere dingen toe wilt komen.

Dus het goed kunnen doseren van de aandacht die je besteedt aan jouw relatie met eten, maar daar wel degelijk aandacht aan blijven besteden, daarin investeren en zien dat dat noodzakelijk is en dat dat gewoon de verantwoordelijkheid is die jij neemt voor jouw zelfzorg. Dat is na een heel waardevol inzicht.

Dus dat is tip nummer 10: blijf investeren in je relatie met eten.

Ok. Dit waren ze. Ik hoop dat er een aantal tussen zitten waarvan je denkt: wat?! Oké, die is fijn zeg. Die ga ik toepassen. Die ga ik gebruiken. Die ga ik onderzoeken. En misschien zitten er een paar tussen waarvan je denkt: ha, dat doe ik al. En het voelt heel goed.

Ik ben er volgende week weer en ik verheug me op de volgende les. Bye.